Τούρκικος τίτλος: Unutma beni Istanbul
Αγγλικός τίτλος: Do not forget me Istanbul
Η υπόθεση
Η ταινία παρουσιάζει έξι πλασματικές, κι άλλη μια πραγματική, ιστορίες που ως κεντρικό άξονα έχουν την Κωνσταντινούπολη. Ένας Έλληνας έχει πάει στην Τουρκία για δουλειές και τον εξαπατούν. Ένα αντρόγυνο βρίσκεται σε διακοπές στην Κωνσταντινούπολη κι η γυναίκα συναντά το νεκρό γιό τους. Ένας Παλαιστίνιος συγγραφέας και μια Ισραηλινή συναντιούνται στην Πόλη, ως συνεργάτες, αλλά κι ως ζευγάρι. Μια Βόσνια ηθοποιός φτάνει στην Κωνσταντινούπολη για να περάσει από μια οντισιόν. Μια γυναίκα από τη Συρία έρχεται με την κόρη της στην Πόλη για να συναντήσει, μετά από 62 χρόνια, την αδελφή της και τον ανιψιό της. Ένας γνωστός Αρμένιος μουσικός έρχεται στην Κωνσταντινούπολη για να βρει τις ρίζες του. Τέλος, ο Πέτρος Μάρκαρης αφηγείται τα δικά του βιώματα από την Πόλη.
Η κριτική
Όπως όλες οι ταινίες που προέρχονται από μια κεντρική ιδέα κι απαρτίζονται από πολλές ταινίες μικρού μήκους διαφορετικών δημιουργών, είναι αρκετά δύσκολο να την κρίνει κανείς ως ένα συνολικό αποτέλεσμα. Παράλληλα όμως, εφόσον οι μικρού μήκους ταινίες αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, που ούτως ή άλλως ο θεατής θα το παρακολουθήσει ολόκληρο, δεν είναι δυνατόν να κρίνει κανένας τις ταινίες αυτές ξέχωρα τη μια από την άλλη.
Σαφώς κι υπάρχουν κάποια φιλμάκια που ξεχωρίζουν στα μάτια του θεατή και κάποια άλλα που κρίνονται, μάλλον, ακατάλληλα ως προς το κεντρικό θέμα. Σε κάποιες από τις ταινίες μικρού μήκους θα δούμε την Κωνσταντινούπολη, με τους δρόμους της, τα μνημεία της, τα παζάρια της, τα κέντρα διασκέδασής της, τα ξενοδοχεία της, τις γειτονιές της. Σε κάποια άλλα θα επικεντρωθούμε, αποκλειστικά, στην ιστορία των ηρώων. Σε κάποιες ιστορίες, πάλι, θα γελάσουμε με την καρδιά μας, σε κάποιες άλλες όχι.
Ακόμη, κάποιοι σκηνοθέτες θα παρουσιάσουν ιστορίες που αποσκοπούν στη συμφιλίωση Ελλήνων, Τούρκων κι Αρμενίων, παρουσιάζοντας τα κοινά που έχουμε σα λαοί. Θα δείξουν το κουτσομπολιό της γειτονιάς, τον καφέ, το κισμέτ/πεπρωμένο και την ιστορία που μοιράζονται Έλληνες, Αρμένιοι και Τούρκοι.
Ως σύνολο, η ταινία, δεν μπορώ να πω πως ήταν κακή. Σίγουρα, όμως, δεν είναι αυτό που θα περιμένει να δει κάποιος Πολίτης (Έλληνας ή Αρμένιος, δεν έχει σημασία). Η ταινία δε βασίζεται σε ιστορίες που έχουν ως σκοπό να δείξουν την Πόλη, τους ανθρώπους της ή τα μνημεία της. Σκοπός, είναι, περισσότερο, να τη χρησιμοποιήσουν ως ένα κοινό τόπο γυρισμάτων και να δημιουργήσουν, πάνω σ' αυτόν τον καμβά, μια σύγχρονη Ανατολιτικο-Ευρωπαϊκή ιστορία.
Μιας κι έχει ιστορίες για όλα τα γούστα, θα την πρότεινα σε κάποιον που μπορεί να δει όλα τα παγκόσμια κινηματογραφικά είδη κι αρέσκεται στη θέαση διαφορετικών οπτικών για ένα θέμα. Είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με κάποιες εξαιρετικές ιστορίες, που κάνουν τη διαφορά.
Βαθμολογία: 2,5/5
Τα σχετικά
Δράμα του 2011, ελληνο-τουρκικής παραγωγής, σε σενάριο και σκηνοθεσία των Στέργιου Νιζήρη, Stefan Arsenijevic, Omar Shargawi, Aida Begic, Hany Abu-Assad, Eric Nazarian και Ζοζεφίνα Μάρκαρη, διάρκειας 118 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Γιώργο Συμεωνίδη, Sureyya Guzel, Humeyra Akbay, Settar Tanriögen, Mira Furlan, Svetozar Cvetkovic, Ahmet Rifat Sungar, Ali Suliman, Liraz Charhi, Alma Terzic, Ayca Damgaci, Hiam Abbass, Amer Hlehel, Jacky Nercessian, Serra Yilmaz, Gorkem Yeltan, Baki Davrak, Esin Harvey και Πέτρος Μάρκαρης.
Οι σύνδεσμοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου