(2012) Tad: Ο χαμένος εξερευνητής

Πρωτότυπος τίτλος: Las aventuras de Tadeo Jones

Αγγλικός τίτλος: Tad: The lost explorer

Η υπόθεση
Ο Tadeo (φωνή: Óscar Barberán) από μικρό παιδί ονειρευόταν κάποια μέρα να γίνει ένας σπουδαίος εξερευνητής και ν' ανακαλύψει σημαντικούς θησαυρούς, όπως τα είδωλά του. Δυστυχώς όμως, μεγαλώνοντας ο Tadeo καταφέρνει ν' ανακαλύψει μόνο κάποια αντίγραφα σπάνιων ευρημάτων, τα οποία δίνει για εξέταση στον καθηγητή Humbert (φωνή: Carles Canut). Όταν ο καθηγητής Lavrof (φωνή: Mac Macdonald) ενημερώσει μέσω ενός γράμματος τον Humbert για την ανακάλυψη της Paititi, της μυθικής χαμένης πόλης των Inca, ο Tadeo, από ένα λάθος, θα βρεθεί να ζει την μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής του και θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο της κόρης του καθηγητή Lavrof, της Sara (φωνή: Michelle Jenner).

Η κριτική

Όσοι έχει τύχει να παρακολουθήσουν τις δυο μικρού μήκους ταινίες που πρωταγωνιστεί ο αξιαγάπητος Tadeo Jones, σίγουρα γνωρίζουν περίπου τι να περιμένουν από την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Enrique Gato, του εμπνευστή αυτού του συμπαθέστατου χαρακτήρα. Ακολουθώντας την ίδια πετυχημένη συνταγή της εύστοχης διακωμώδησης τόσο της καθημερινότητας, όσο και διαφόρων αναγνωρισμένων ηρώων και ταινιών, ο Gato παρουσιάζει μια τρισδιάστατη περιπέτεια που έχει την δυνατότητα να σταθεί περήφανα δίπλα στις πολυέξοδες παραγωγές των μεγάλων εταιριών.
Κατά μια έννοια το "Tad: Ο χαμένος εξερευνητής" αποτελεί το prequel των δυο προηγούμενων ταινιών που κέρδισαν τις εντυπώσεις, αλλά κατέκτησαν και τα ισπανικά βραβεία Goya της κατηγορίας τους. Έτσι λοιπόν η ταινία ξεκινά από την παιδική ηλικία του Tadeo, το πάθος του για τις ανασκαφές και την έρευνα, την πρώτη και σημαντικότερη ανακάλυψή του και τον φόβο του για τις μούμιες. Έπειτα, κατά την διάρκεια των τίτλων, παρακολουθούμε την εξέλιξη του Tadeo από παιδί σε ενήλικα, σε μια ακολουθία εικόνων που θυμίζουν έντονα τους τίτλους αρχής του "Ροζ πάνθηρα" και δεν αφήνουν τον θεατή να τραβήξει το βλέμμα του από την οθόνη.
Από άποψη γραφικών, η ταινία εκπλήσσει ευχάριστα καθώς βασίζεται στην τεχνολογία των video games, με κάποιους από τους χαρακτήρες να παραπέμπουν έντονα σε αντίστοιχους εικονικούς ήρωες αυτής της κατηγορίας. Για παράδειγμα η Sara θυμίζει αρκετά την ατρόμητη Lara Croft κι ο Belzoni μοιάζει να είναι βγαλμένος από παιχνίδι των Angry Birds.
Αντίστοιχα όμως κι οι υπόλοιποι ήρωες είναι βασισμένοι σε κλασικά πρότυπα. Ο Tadeo Jones είναι ένα κράμα Indiana Jones κι Αστυνόμου Σαΐνη κι ο φερόμενος ως αρχηγός της ομάδας "Οδυσσέας" παραπέμπει αρκετά στον κακό του Αστυνόμου Σαΐνη. Το σημαντικό βέβαια είναι ότι με την παράλληλη προσθήκη κι άλλων χαρακτήρων που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή σε μια γενικότερη εικόνα κακού-καλού, το εγχείρημα δεν καταλήγει να είναι μια φτηνή αντιγραφή διάσημων προτύπων, αλλά ένα ξεχωριστό κι αυτόνομο δημιούργημα που επικεντρώνεται στην προβολή της έρευνας που ως στόχο έχει την πρόοδο της επιστήμης της ιστορίας και του πολιτισμού κι όχι το χρήμα και την δύναμη που μπορεί ν' αποφέρει αυτή και που συνάμα καταδικάζει την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Έχοντας ένα όμορφα δομημένο σενάριο, έξοχα γραφικά, τα οποία εκμεταλλεύονται καταλλήλως την τεχνολογία 3D για όσους την προτιμήσετε, μια αξιοσέβαστη μεταγλώττιση, η οποία όπως είναι αναμενόμενο υστερεί, όχι όμως σημαντικά, σε σύγκριση με την αυθεντική ισπανόφωνη εκδοχή της, το "Tad: Ο χαμένος εξερευνητής" αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση τόσο για τα μικρά, όσο και για τα μεγάλα παιδιά.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά

Ισπανικό παιδικό του 2012, βασισμένο σε ιστορία των Javier López Barreira και Gorka Magallón, σε σενάριο των Verónica Fernández, Jordi Gasull, Neil Landau, Ignacio del Moral και Diego San José και σε σκηνοθεσία του Enrique Gato, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Óscar Barberán,  Michelle Jenner, Jose Mota, Pep Anton Munoz, Miguel Angel Jenner και Luis Posada.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2003) Ψάχνοντας τον Νέμο

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Finding Nemo

Η υπόθεση

Ο Marlin (φωνή: Albert Brooks) είναι ένα κλοουνόψαρο που χάνει την σύζυγό του και σχεδόν όλα τα ψαράκια τους σε μια επίθεση ενός σαρκοφάγου ψαριού. Ευτυχώς για 'κεινον, ένα από τα ψαράκια του καταφέρνει να γλυτώσει από την επίθεση κι ο Marlin του δίνει το μοναδικό όνομα που είχε προτείνει η γυναίκα του, "Nemo". Η ιστορία θα συνεχιστεί λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο Nemo (φωνή: Alexander Gould), ο οποίος έχει αποκτήσει από την επίθεση ένα ασχημάτιστο φτερό, πάει για πρώτη φορά στο σχολείο. Εκείνη την ημέρα, ο Nemo για να γλυτώσει από την υπερ-προστατευτικότητα του πατέρα του θα κατευθυνθεί προς μια βάρκα, όπου και θα πιαστεί από κάποιους δύτες. Ο Marlin, απελπισμένος θα κινήσει όλον τον ωκεανό για να βρει τον γιο του και στην πορεία θ' αποκτήσει έναν πολύτιμο σύμμαχο, την Dory (φωνή: Ellen DeGeneres) που βλέπει την ζωή μ' έναν πολύ αισιόδοξο και διαφορετικό τρόπο. Παράλληλα ο Nemo θα βρεθεί σ' ένα ενυδρείο, απ' όπου τ' άλλα ψάρια θα προσπαθήσουν να τον βοηθήσουν να δραπετεύσει. Το ερώτημα είναι: Θα καταφέρουν πατέρας και γιος να ξανασυναντηθούν στον αχανή ωκεανό;

Η κριτική

Το "Ψάχνοντας τον Νέμο" είναι μια υπέροχη ταινία κινουμένων σχεδίων κι από τα λίγα αριστουργήματα της Disney, μετά το 2000, που μπορεί να παρακολουθηθεί άνετα απ' όλα τα μέλη μιας οικογένειας ή που μπορεί, μετά από μια δεκαετία σχεδόν, να συναγωνιστεί επάξια τις τωρινές παραγωγές κινουμένων σχεδίων. Δικαίως λοιπόν, μετά τον "Βασιλιά των λιονταριών" μιλάμε για την μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία παιδικής ταινίας και για μια από τις καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών.

Έχοντας μια διάρκεια λίγο μεγαλύτερη της μιάμισης ώρας, το "Ψάχνοντας τον Νέμο", καταφέρνει να μείνει πιστό στον διδακτισμό που χαρακτηρίζει τις ταινίες της γνωστής εταιρείας, αλλά και να συνδυάσει συγκίνηση και χιούμορ, μέσω των χαρακτήρων, αλλά και των καταστάσεων στις οποίες μπλέκονται αυτοί.

Τα ηνία της κωμωδίας, φαίνεται ν' αναλαμβάνει ο χαρακτήρας της Dory, ένα ψάρι το οποίο στην κυριολεξία έχει μνήμη χρυσόψαρου, αλλά είναι τόσο ευγενικό και πρόσχαρο που είναι αδύνατον να μην το συμπαθήσεις. Η απώλεια μνήμης του γλυκού αυτού ψαριού, σε συνδυασμό με την μεγαλοψυχία της, θα οδηγήσουν τον πατέρα του Nemo, σε μεγάλους μπελάδες, αλλά παράλληλα το ένστικτο κι η ευγένεια που διακρίνει την Dory, δεν θα τον βγάλουν εκτός πορείας, αντίθετα σε αρκετές περιπτώσεις θα του φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα για να φτάσει γρηγορότερα στον προορισμό του. Φυσικά ας μην ξεχνάμε τους δευτερεύοντες κωμικούς ρόλους, των τριών καρχαριών, των γλάρων και του φιλικού πελεκάνου, που δίνουν την δική τους νότα γέλιου.

Ως προς το δραματικό και διδακτικό κομμάτι, πρωταρχικό ρόλο παίζουν πατέρας και γιος. Ο φοβισμένος Marlin, είναι ένας πατέρας που προκειμένου να προστατεύσει τον γιο του απ' όλα τα κακά όντα που κολυμπούν στον ωκεανό, πρακτικά τον κρατά φυλακισμένο από τον έξω κόσμο. Έτσι, όταν δοθεί η ευκαιρία στον νεαρό Nemo να ζήσει μια νέα εμπειρία, είναι απρόσεκτος, καθώς δεν έχει αναπτύξει το αίσθημα του φόβου, που σε πολλές περιπτώσεις προστατεύει. Ο Nemo λοιπόν, είναι ένα νεαρό κλοουνόψαρο που, λόγω της έλλειψης φόβου, ποτέ δεν εγκαταλείπει τις προσπάθειες να καταφέρει αυτό που θέλει. Αλλά όπως λέει μια γνωστή παροιμία "ο επιμένων νικά". Αντίθετα, ο Marlin, είναι ένα απαισιόδοξο ψάρι, που λόγω της τραγικής απώλειας που έχει βιώσει, πάει κόντρα στην ευχάριστη φύση του και κλείνεται στον εαυτό του. Η περιπέτεια λοιπόν, στην οποία οικειοθελώς μπαίνει, για να βρει τον γιο του, είναι παράλληλα κι ένα ταξίδι σε όλα τα πράγματα και τις εμπειρίες που έχει απαρνηθεί όλα αυτά τα χρόνια, με κυριότερο το αίσθημα πληρότητας που προσφέρει μια φιλία.

Το "Ψάχνοντας τον Νέμο" αποτελεί, πλέον, μια κλασική ταινία και παράλληλα μια από τις ποιοτικότερες παραγωγές που έχουν γυριστεί στα studio της Disney. Η απόφαση της μεγάλης εταιρείας, δε, να το διανείμει εκ νέου σε τρισδιάστατη μορφή, μόνο ευχαρίστηση θα μπορούσε να προκαλέσει, καθώς δίνει την ευκαιρία στην τωρινή νέα γενιά να το παρακολουθήσει κι εκείνη στα μεγάλο πανί. Προτείνεται λοιπόν, σε όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους, αλλά και στους λάτρεις των καλών ταινιών κινουμένων σχεδίων, που θέλουν να περάσουν ένα ευχάριστο απόγευμα ή βράδυ.

Σημείωση: Αξίζει ν' αναφέρω ότι στη συγκεκριμένη ταινία, η μεταγλώττιση δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από την πρωτότυπη εκδοχή της, με τις φωνές των Δήμητρα Παπαδοπούλου και Θοδωρή Αθερίδη να κλέβουν την παράσταση. Το 3D επίσης, σε μια ταινία που δεν έχει δημιουργηθεί πάνω σ' αυτές τις βάσεις, δεν παρουσιάζει κάποια σημαντική διαφορά από την κανονική εκδοχή της, αλλά στην περίπτωση που έχετε την οικονομική δυνατότητα και δεν επαναπροβληθεί και σε 2D, θα σας συμβούλευα να την προτιμήσετε από κάποιο άλλο κινούμενο σχέδιο.

Βαθμολογία: 4/5

Τα σχετικά

Αμερικανικο-Αυστραλιανό παιδικό του 2003, βασισμένο σε ιστορία του Andrew Stanton, σε σενάριο των Andrew Stanton, Bob Peterson και David Reynolds και σκηνοθεσία των Andrew Stanton και Lee Unkrich, διάρκειας 100 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Alexander Gould, Albert Brooks και Ellen DeGeneres.

Οι σημειώσεις
Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το Σάββατο της 1ης Δεκεμβρίου του 2012 στις 10:25 μ.μ.. Οι όποιες προσθήκες, αφορούν αποκλειστικά στο τρισδιάστατο κομμάτι, με αφορμή την επανέκδοσή της σε 3D και την κυκλοφορία της στις κινηματογραφικές αίθουσες, από 17/01/2013.

Οι σύνδεσμοι

Trailer

Imdb

Rotten Tomatoes

(2012) Ραλφ: Η επόμενη πίστα

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Wreck-It Ralph

Η υπόθεση

O Ralph (φωνή: John C. Reilly) είναι ο καταστροφέας, ή με άλλα λόγια ο κακός, ενός παιχνιδιού 8-bit της δεκαετίας του 1980. Στο επάγγελμά του είναι ο καλύτερος, όμως νιώθει πολύ μόνος, καθώς όταν τα φώτα σβήνουν όλοι γυρίζουν σπίτι τους κι εκείνος στην χωματερή του, μακριά απ' τους υπόλοιπους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Στην ανάγκη του να γίνει αποδεκτός από τους καλο-πολίτες και τον Felix (φωνή: Jack McBrayer), κάποια μέρα θα εγκαταλείψει το δικό του παιχνίδι "Fix-It Felix jr." και θα προσπαθήσει να κερδίσει ένα μετάλλιο σε κάποιο άλλο βιντεο-παιχνίδι. Κατά την διάρκεια της αλλόκοτης περιπέτειάς του, ο Ralph, θα περάσει από τον κόσμο του "Hero's duty", ενός σύγχρονου παιχνιδιού βίας, και θα καταλήξει στον κόσμο του "Sugar rush", ενός παιχνιδιού που παραπέμπει στην γενιά της δεκαετίας του 1990. Εκεί θα γνωρίσει την Vanellope (φωνή: Sarah Silverman), μια νεαρή βλάβη που θέλει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο να τρέξει σ' έναν αγώνα του "Sugar rush".

Η κριτική

Το "Ραλφ: Η επόμενη πίστα" είναι μια ευφάνταστη ταινία κινουμένων σχεδίων, με απίστευτο χιούμορ, που θα συνεπάρει μικρούς και μεγάλους, καθώς αποτελεί έναν φόρο τιμής σε όλα σχεδόν τα είδη βιντεο-παιχνιδιών που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Ακόμα κι αν στα περισσότερα από αυτά γίνεται μια απλή αναφορά ή οι ήρωές τους κάνουν απλώς ένα πέρασμα από το έργο, οι μνήμες της παιδικής ηλικίας των μεγαλυτέρων παιδιών προλαβαίνουν να ξυπνήσουν, κάνοντάς τους ν' απολαύσουν εξίσου, αν όχι και περισσότερο, με τους μικρούς τους φίλους, το έργο.

Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι ο Ralph, ένας κακός βγαλμένος από ένα παιχνίδι παλαιάς γενιάς, στα οποία το "κακό", δεν σήμαινε απαραίτητα και "διαβολικό". Το γεγονός αυτό, δίνει την δυνατότητα στους δημιουργούς του, να δώσουν στον Raplh έναν χαρακτήρα συμπαθούς αντι-ήρωα, ο οποίος έχει κουραστεί επί 30 συνεχή έτη να βρίσκεται στην απομόνωση κι επιλέγει να αποδείξει στους συναδέλφους του ότι κι εκείνος μπορεί κι αξίζει να γίνει μέλος της υπόλοιπης ομάδας. Με άλλα λόγια, ο Ralph, δεν απέχει και πολύ από τα μοναχικά παιδιά που δεν τα κάνει κανείς παρέα.

Παρόλα αυτά, κουρασμένος από την συνεχή απόρριψη και θέλοντας ν' αποδείξει στους συνεργάτες του ότι αξίζει κι εκείνος μια θέση στην πολυκατοικία τους, αλλά και στην καρδιά τους, ο Ralph, εγκαταλείπει την δουλειά του, αφήνοντας το παιχνίδι "Fix-It Felix jr." χωρίς βασικό πρωταγωνιστή. Γιατί, ναι μεν ο Felix είναι ο βασικός ήρωας του παιχνιδιού, όμως αν δεν υπάρχει κάποιος να χαλάσει αυτά που πρέπει, τότε τι θα μπορούσε να φτιάξει ο Felix με το μαγικό σφυρί του;

Βέβαια ο σκοπός του Ralph, δεν είναι, εγκαταλείποντας το παιχνίδι, ν' αποδείξει την αξία του και να εκδικηθεί κατά κάποιον τρόπο για την απόρριψή του. Το μόνο που θέλει ο γεροδεμένος καταστροφέας είναι να κερδίσει σε ένα οποιοδήποτε παιχνίδι κάποιο μετάλλιο που θα επιβεβαιώσει στους υπολοίπους ότι κι οι κακοί έχουν το δικαίωμα να μην ζουν μόνοι τους. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε πως ο Ralph δεν γνωρίζει ότι λόγω της εξαφάνισής του από το "Fix-It Felix jr.", το παιχνίδι κινδυνεύει ν' αποσυνδεθεί κι όλοι οι παίκτες του από ώρα σε ώρα μπορεί να μείνουν "άστεγοι".

Στην προσπάθειά του, λοιπόν, να κατακτήσει το πολυπόθητο μετάλλιο, ο Ralph, περνά από τον κόσμο του "Hero's duty", απελευθερώνοντας άθελα του έναν θανατηφόρο ιό και γνωρίζοντας την λοχία Calhoun (φωνή: Jane Lynch), μια γυναίκα δυναμίτη, η οποία με την συνοδεία του Felix, θα εγκαταλείψει κι αυτή με την σειρά της το δικό της παιχνίδι, για να βρει την θανάσιμη απειλή προτού να είναι πολύ αργά για ολόκληρο το ηλεκτρονικό κατάστημα.

Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που προέρχονται από παιχνίδια δυο άκρως διαφορετικών εποχών, θα βρεθούν στο "Sugar rush", ένα παιχνίδι αγώνων δρόμου, που αποτελεί τον ενδιάμεσο σταθμό των παλιών arcade και των σύγχρονων βίαιων παιχνιδιών άνευ λογικής. Εκεί, φυσικά, θα γνωρίσουμε ακόμη έναν χαρακτήρα, αυτόν της γλυκύτατης βλάβης Vanellope, η οποία, όπως κι ο Ralph, ζει μόνη της σ' έναν κόσμο γεμάτο ζαχαρωτά, χωρίς να έχει την δυνατότητα να τρέξει σ' αληθινούς αγώνες όπως οι υπόλοιπες ηρωίδες του παιχνιδιού. Ο Ralph, μετά από μια άσχημη γνωριμία των δυο τους, θα δει στο πρόσωπο της Vanellope ένα κομμάτι του εαυτού του και θα την βοηθήσει να πραγματοποιήσει την επιθυμία της. Στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν τα όνειρά τους, οι δυο ήρωες θα γίνουν πραγματικοί φίλοι και θα δώσουν νόημα ο ένας στην ζωή του άλλου.

Βέβαια, εκτός από το παιδευτικό μήνυμα της συγκεκριμένης ταινίας, το οποίο είναι τόσο γλυκό, όσο κι ο ζαχαρένιος κόσμος του "Sugar rush", σημείο αναφοράς της είναι οι απίστευτοι διάλογοι και καταστάσεις που διαδραματίζονται κι έχουν την ικανότητα να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη όλων. Ακόμα, αξίζει ν' αναφέρουμε ότι στην συγκεκριμένη ταινία δεν υπάρχει κάποιος "εμφανής κακός", αλλά στην πλειοψηφία της διάρκειάς της, παρακολουθούμε μια πρωτότυπη περιπέτεια.

Τα γραφικά της, δε, κι ο τρόπος με τον οποίο αναπαριστάται ο κάθε χαρακτήρας και το περιβάλλον του, παραπέμπουν σε τελευταίας τεχνολογίας computer-animation, χωρίς όμως να στερείται της πιστότητας ενός arcade παιχνιδιού. Για παράδειγμα, όλοι οι κάτοικοι του "Fix-It Felix jr.", αλλά κι όλων των 8-bitων παιχνιδιών, κινούνται με ρομποτικές κινήσεις κι οι διάφορες καμπύλες των αντικειμένων, είναι pixelικά σχεδιασμένες.

Εν ολίγοις, προτείνεται σε όλους τους μικρούς και μεγάλους φίλους των κινουμένων σχεδίων. Ακόμα κι όσοι δεν παίζατε φανατικά τα διάφορα βιντεο-παιχνίδια του '80, '90 ή 2000, αλλά έχει τύχει να πέσει στα χέρια σας, σε παιδική ηλικία, κάποιο απ' όλα αυτά, σίγουρα θα ευχαριστηθείτε το υπέροχο αυτό κράμα παλιού και καινούργιου, το χιούμορ και τα γραφικά της.

Σημείωση: Η τρισδιάστατη εκδοχή της είναι συμπαθητική, δεν κρίνεται όμως απαραίτητη. Επίσης, η μεταγλώττισή της είναι ιδιαίτερα καλή, χωρίς να υστερεί σημαντικά της πρωτότυπης εκδοχής της.

Βαθμολογίας: 4/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικο παιδικό του 2012, βασισμένο σε ιστορία των Rich Moore, Phil Johnston και Jim Reardon, σε σενάριο των Jennifer Lee και Phil Johnston και σκηνοθεσία του Rich Moore, διάρκειας 101 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους John C. Reilly, Sarah Silverman, Jack McBrayer, Jane Lynch και Alan Tudyk.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2012) Σάμμυ 2

Πρωτότυπος τίτλος: Sammy's avonturen 2

Αγγλικός τίτλος: Sammy's adventures 2

Η υπόθεση

Τα εγγόνια του Sammy (φωνή: Billy Unger) και του Ray (φωνή: Carlos McCullers II) γεννιούνται και κατά την μεταφορά στη θάλασσα, οι δυο παππούδες, μαζί με τα δυο αξιαγάπητα εγγονάκια τους, την Ella και τον Ricky, πιάνονται αιχμάλωτοι ενός πλοίου που προμηθεύει με διάφορα είδη θαλάσσιων πλασμάτων, ένα υποθαλάσσιο ενυδρείο. Ο Sammy κι ο Ray καταλήγουν αιχμάλωτοι του τεράστιου αυτού ενυδρείου, ενώ η Ella κι ο Ricky, θα προσπαθήσουν να βρουν τους παππούδες τους και να τους βοηθήσουν να δραπετεύσουν.

Η κριτική

Το "Σάμμυ 2", όπως κι η πρώτη ταινία της σειράς, απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε παιδάκια προσχολικής ηλικίας, αλλά και σ' αυτά που αγαπάνε τον υποβρύχιο κόσμο. Βέβαια, σε αντίθεση με την προηγούμενή της, είναι αρκετά εύκολο να παρακολουθηθεί κι από μεγαλύτερα παιδιά, αλλά σίγουρα δεν είναι από τις παιδικές ταινίες που απευθύνονται στο ενήλικο κοινό.

Οι Ben Stassen και Domonic Paris, έχοντας καταλάβει ότι μια χαλαρή δομή της δράσης δύσκολα θα κάνει επιτυχία, στην νέα τους αυτή ταινία έχουν αφήσει πίσω τους το έντονο οικολογικό στοιχείο κι έχουν εστιάσει περισσότερο στην δράση, κάνοντας την δεύτερη ταινία της σειράς σαφώς πιο ενδιαφέρουσα.

Επίσης, αν και τα γραφικά της δεν είναι καλύτερα απ' αυτά της πρώτης, η ποιότητα της εικόνας φαντάζει καλύτερη, καθώς δεν σπαταλάται μεγάλο χρονικό διάστημα στην αναπαράσταση ανθρωπίνων φιγούρων, οι οποίες πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να βγουν από υπολογιστή ρεαλιστικές. Επίσης, η τεχνική 3D, σαφώς κι έχει ωριμάσει και χρησιμοποιείται σωστότερα, καθώς τώρα δεν στοχεύει μόνο στην έκπληξη του θεατή, αλλά σε μια πιο όμορφη εικόνα.

Ωστόσο, αν έχεις δει αρκετά κινούμενα σχέδια της Walt Disney, κι όχι μόνο της συγκεκριμένης εταιρείας, κάποια στιγμή κατά την εξέλιξη του έργου, αρχίζει να στριφογυρίζει στο μυαλό σου η ιδέα ότι αυτούς τους χαρακτήρες κάπου τους έχεις ξαναδεί. Πρώτα ο γλάρος, έπειτα ο αστακός, μετά ο Jimbo, ο Manuel (φωνή: Dino Andrade), το ψάρι κλόουν κι έπειτα να σου η Γλίτσα κι η Βρωμίτσα από την "Μικρή γοργόνα" με διαφορετικά ονόματα κι εκεί συνειδητοποιείς ότι όλοι οι χαρακτήρες είναι λίγο-πολύ κλεμμένοι από κλασικά ή πετυχημένα παιδικά, όπως κι η ιστορία.

Πάνω-κάτω, βασισμένοι στο "Ψάχνοντας τον Νέμο", οι δημιουργοί της, έχουν επιλέξει να φυλακίσουν τους δυο παππούδες, σ' ένα μεγάλο ενυδρείο, και να βάλουν τα νεογέννητα χελωνάκια στην θέση αυτού που ταξιδεύει στον ωκεανό, γνωρίζει καινούργιους φίλους κι αποκτά συμμάχους. Παρόλα αυτά, ο τρόπος που έχουν ενταχθεί οι διάφοροι χαρακτήρες στην ιστορία, αλλά κι η εξέλιξή της, παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον. Επίσης, ο χαρακτήρας του κακού ιππόκαμπου δικαιολογεί την συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια του έργου, πράγμα αρκετά σημαντικό, καθώς προτρέπει τα παιδιά να προσπαθήσουν να γίνουν μέλη μιας ομάδας αν δεν θέλουν να μοιάσουν σ' αυτόν.

Με λίγα λόγια, αν και δεν έχει το παιδευτικό μήνυμα της πρώτης ταινίας, δεν παύει να είναι μια ευχάριστη ταινιούλα για όλα τα παιδάκια, μέχρι και των πρώτων τάξεων του δημοτικού. Τα χρώματα που έχει, θα καταπλήξουν τους μικρούς μας φίλους και σίγουρα θα την ευχαριστηθούν.

Σημείωση: Η μεταγλώττισή της είναι πολύ πρόχειρη και δυστυχώς επιβεβαιώνει τον κανόνα του υποδεέστερου αποτελέσματος συγκριτικά με την αγγλό-φωνη εκδοχή. Όμως, επειδή η ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται δεν είναι σε θέση, δυστυχώς, να την δει με υπότιτλους, δεν έχετε κι άλλη επιλογή από το να την προτιμήσετε.

Βαθμολογία: 2/5

Τα σχετικά

Βέλγικο παιδικό του 2012, σε σενάριο του Domonic Paris και σκηνοθεσία του Ben Stassen, διάρκειας 92 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Billy Unger, Carlos McCullers II, και Dino Andrade.

Οι σύνδεσμοι

Trailer

Imdb

Rotten Tomatoes

(2010) Οι περιπέτειες του Σάμμυ: Το μυστικό πέρασμα

Πρωτότυπος τίτλος: Sammy's avonturen: De geheime doorgang

Αγγλικός τίτλος: Sammy's adventures: The secret passage

Δευτερεύων αγγλικός τίτλος: A turtle's tale: Sammy's adventures

Η υπόθεση

Ο Sammy (φωνή: Yuri Lowenthal) είναι μια αρσενική θαλάσσια χελώνα που γεννήθηκε πριν από 50 χρόνια. Μετά τη γέννησή του, του φαινόταν αδύνατον να καταφέρει να επιβιώσει, όμως στον δρόμο του βρέθηκε η Shelly (φωνή: Gemma Arterton), μια θηλυκή χελώνα που τον προέτρεψε να μην παραιτείται. Λίγο μετά, ο Sammy, θα συναντήσει τον Ray (φωνή: Anthony Anderson), με τον οποίο θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι. Όταν ο Sammy βρεθεί στα χέρια μιας ομάδας ανθρώπων, θα μάθει ότι υπάρχουν περισσότεροι, από έναν, ωκεανοί και θα ξεκινήσει για τον γύρο του κόσμου. Στην πορεία θα ξανασυναντήσει την Shelly, την οποία είναι αποφασισμένος να μην ξαναχάσει.

Η κριτική

"Οι περιπέτειες του Σάμμυ: Το μυστικό πέρασμα" είναι μια ανεξάρτητη ταινία κινουμένων σχεδίων, με έντονο οικολογικό χαρακτήρα, που απευθύνεται κυρίως σε παιδάκια προσχολικής ηλικίας ή σε όσους μικρούς φίλους λατρεύουν τον βυθό του ωκεανού.

Ξεκινώντας, ο Sammy, ν' αφηγείται την ιστορία του, βλέπουμε ότι οι πιθανότητες της νεογέννητης χελώνας να επιβιώσει στον άγριο ωκεανό ήταν μηδαμινές, καθώς δεν είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Αυτό που του έσωσε την ζωή και τον ώθησε να καταφέρει να μπει στην θάλασσα, ήταν η προτροπή μιας νεαρής χελώνας, την οποία ο μικρός μας φίλος ερωτεύτηκε παράφορα, να μην παραιτηθεί. Από την αρχή της, λοιπόν, η ταινία, δίνει δείγματα μιας πολύ όμορφης και παιδευτικής ιστορίας.

Στην συνέχειά της, ο θεατής θα παρακολουθήσει την ζωή στον βυθό, την μόλυνση των ωκεανών από τα διάφορα πετρελαιοφόρα, την διαδικασία αλίευσης, την διάσωση μιας θαλάσσιας χελώνας από μια ομάδα χίπηδων, την αντίδραση των Αρχών στο ελεύθερο camping, την βλάβη που μπορούν να προκαλέσουν στα πλάσματα του βυθού τα διάφορα σκουπίδια που πετάμε στις θάλασσες, τον τρόπο ζευγαρώματος των θαλάσσιων χελωνών, κ.α.. Με λίγα λόγια, ο Sammy στην προσπάθειά του να εξερευνήσει τον κόσμο, περνά ένα πολύ όμορφο μήνυμα στους μικρούς θεατές, με μια τρισδιάστατη εικόνα, που θα εντυπωσίαζε τον κινηματογραφικό θεατή του 2010. Επίσης, σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν παρουσιάζονται όλοι οι άνθρωποι κακοί, αλλά υπάρχουν και ανθρώπινες φιγούρες, στις οποίες ο Sammy χρωστά την ζωή του.
Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η τρισδιάστατη τεχνολογία, είναι ιδιαίτερα απλοϊκός και στοχεύει μόνο στον εντυπωσιασμό, πράγμα που σημαίνει ότι στην απλή εκδοχή της, η ταινία υστερεί κατά πολύ. Τα ελαττώματα όμως της ταινίας δεν σταματούν στην ευκαιριακή χρήση του 3D. Παρά τα υπέροχα μηνύματα που περιλαμβάνει, τα γραφικά της, μοιάζουν πολύ ψεύτικα, συγκριτικά με άλλες δουλειές πολύ προσεγμένες σ' αυτόν τον τομέα, κι η ιστορία της, δεν περιέχει σχεδόν καθόλου το στοιχείο της δράσης.
Σαφώς επηρεασμένοι από "Το ταξίδι του κόσμου σε 80 ημέρες", οι δημιουργοί της ταινίας, έχουν φτιάξει ένα άνευρο και προβλέψιμο, υποθαλάσσιο γύρο του κόσμου σε 50 χρόνια, σε κινούμενο σχέδιο, που δυστυχώς απευθύνεται μόνο σε αρκετά μικρές ηλικίες.

Παρόλα αυτά, επειδή, όπως προανέφερα, στην ταινία περιέχονται πολλά οικολογικά μηνύματα, όπως επίσης και μερικά όμορφα μηνύματα κοινωνικού περιεχομένου, ανήκει στις ταινίες που θα σας συμβούλευα να δείξετε στο παιδί σας. Ποτέ δεν βλάπτει η προσπάθεια δημιουργίας μιας οικολογικής συνείδησης, αλλά και κατανόησης του τρόπου που λειτουργεί ο άνθρωπος.

Βαθμολογία: 1,5/5

Τα σχετικά
Βέλγικο πειδικό του 2010, σε σενάριο του Domonic Paris και σκηνοθεσία του Ben Stassen, διάρκειας 88 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Yuri Lowenthal, Anthony Anderson, Gemma Arterton και Melanie Griffith.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes 

(2012) Ξενοδοχείο για τέρατα

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Hotel Transylvania

Η υπόθεση

Βρισκόμαστε στο έτος 1895, όπου το όνειρο του κόμη Δράκουλα (φωνή: Adam Sandler), η δημιουργία ενός κάστρου, στο οποίο τα τέρατα θα είναι απόλυτα ασφαλή από την ανθρώπινη απειλή, γίνεται πραγματικότητα. Τα χρόνια περνούν και φτάνουμε στο 2012, όπου ο κόμης καλωσορίζει όλα τα τέρατα-φίλους, που έρχονται να γιορτάσουν μαζί, όπως κάθε χρόνο, τα γενέθλια της μονάκριβης κόρης του, Mavis (φωνή: Selena Gomez). Η διαφορά φέτος είναι πως η Mavis, κλείνει τα 118 της χρόνια κι ως ενήλικη, πια, έχει το δικαίωμα να επισκεφτεί τον έξω κόσμο. Η πρώτη της έξοδος θα είναι δοκιμαστική κι ο προορισμός της θα είναι ένα κοντινό χωριό ανθρώπων, το οποίο δεν μοιάζει και πολύ ρεαλιστικό. Κατά την επιστροφή της στο σπίτι, θα την ακολουθήσει ένας άνθρωπος, γεγονός που πιθανώς θα δημιουργήσει προβλήματα στην εμπιστοσύνη των τεράτων ως προς την ασφάλεια του ξενοδοχείου. Για να μην διαταραχτεί η ηρεμία των ενοίκων και καταστραφεί το party της Mavis, ο Δράκουλας, θα μεταμφιέσει τον νεαρό άνθρωπο, Jonathan (φωνή: Andy Samberg), σε τέρας, ελπίζοντας πως κανείς δεν θα καταλάβει την αληθινή του φύση.

Η κριτική
Στη δεκαετία του '80, ο Tim Burton, πειραματίστηκε εντάσσοντας το γκροτέσκ στοιχείο σε ταινίες που απευθύνονται σε όλη την οικογένεια. Όταν πια ο σκηνοθέτης καταφέρνει να εδραιωθεί στο κινηματογραφικό στερέωμα κι αποδεικνύει ότι δεν έτυχε, αλλά πέτυχε, η παραγωγή παιδικών ταινιών με πρωταγωνιστές τερατό-μορφα πλάσματα γίνεται της μόδας και πολλοί μιμητές κάνουν την εμφάνισή τους, με επιτυχία μέχρι στιγμής. Ωστόσο, το "Ξενοδοχείο για τέρατα", πολύ λίγη σχέση έχει με το συγκεκριμένο φαινόμενο, καθώς κατά βάση μιλάμε για μια σατιρική μαύρη κωμωδία σε κινούμενο σχέδιο κι όχι τόσο για μια ταινία Burtonιακού ύφους.
Σίγουρα έχει περάσει απ' όλων το μυαλό ότι μια ταινία, βιβλίο ή κόμικ με πρωταγωνιστές όλους τους σούπερ-ήρωες ή πριγκίπισσες θα έκανε θραύση κι ότι όλοι θα τρέχαμε να το παρακολουθήσουμε ή να το αγοράσουμε. Σε πόσους όμως, έχει περάσει από το μυαλό ότι μια σάτιρα με συμπρωταγωνιστές όλα τα διάσημα τέρατα θα μπορούσε να κάνει επιτυχία; Τι θα λέγατε αν σας λέγανε ότι θα βλέπατε τον Δράκουλα, την κόρη του Δράκουλα (φωνή: Selena Gomez), τον Frankenstein (φωνή: Kevin James), ένα λυκάνθρωπο (φωνή: Steve Buscemi), μια μούμια (φωνή: CeeLo Green), τον Αόρατο Άνθρωπο (φωνή: David Spade), τον Quasimodo (φωνή: Jon Lovitz), τα ζόμπι, κ.α., σε ένα μαγεμένο κάστρο, να διασκεδάζουν όλοι μαζί και να τρέμουν τους ανθρώπους; Νομίζω, αν μη τι άλλο, από περιέργεια και μόνο θα θέλατε να το παρακολουθήσετε.
Η ιστορία λοιπόν, ξεκινά όταν ο Δράκουλας αποφασίζει να χτίσει ένα ασφαλές μέρος για την κόρη και τους φίλους του, για να προστατέψει την μοναδική κληρονόμο του από τους κινδύνους της ζωής. Λειτουργώντας σαν ένα(ς) οποιο(σ)δήποτε (πα)τέρας, που θα έκανε τα πάντα να κρατήσει ασφαλή την οικογένειά του, ξεχνά ότι με αυτόν τον τρόπο, εκτός από τους κινδύνους, "προστατεύει" την Mavis κι από τις ευχάριστες εμπειρίες της ζωής. Βέβαια η ιστορία δεν προβάλει το διδακτικό στοιχείο της τόσο, όσο προσπαθεί να δώσει μια οικεία εικόνα, ενός όντος που είναι εντελώς ξένο στους ανθρώπους, καθώς είναι κάτι πολύ διαφορετικό και μοχθηρό, όπως μας έχουνε μάθει οι θρύλοι. Παρουσιάζοντας λοιπόν, κάτι ανοίκειο ως φυσιολογικό, καταφέρνει να αιφνιδιάσει ευχάριστα το κοινό. Το αποκορύφωμα όμως του γέλιου, έρχεται όταν στην ιστορία ανακατεύεται ένας άνθρωπος ο οποίος πληρεί όλες τις φυσιολογικές, για μας, ανθρώπινες λεπτομέρειες, αλλά που αυτή τη φορά δεν κρίνει, αλλά συνεχώς κρίνεται. Ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος, εν τέλει, καταλήγει να παρουσιαστεί ως τέρας είναι απολαυστικός. Αξίζει εδώ ν' αναφέρουμε ότι η νεολαία, που όλοι την θεωρούν κατώτερη, είναι αυτή που τελικά πετυχαίνει να συμβιβάσει τα δυο διαφορετικά είδη.
Μέσω μιας μαύρης κωμωδίας λοιπόν, που σατιρίζει την ανθρώπινη φύση και περνά, υποσυνείδητα, κάποια μηνύματα για την διαφορετικότητα, οι δημιουργοί της συγκεκριμένης ταινίας, έχουν καταφέρει ν' αναδιαμορφώσουν κάποια από τα πιο δημοφιλή τέρατα της ιστορίας, φτιάχνοντας ένα έργο που απευθύνεται στα παιδιά όλων των ηλικιών, αλλά που παράλληλα έχει ένα χιούμορ που θα ξετρελάνει και τους ενήλικες. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλα τα μέλη μιας οικογένειας, στους λάτρεις των καλών κινουμένων σχεδίων, αλλά και σε όλους όσους βρίσκουν τις εύστοχες κωμωδίες, ιδιαίτερα ευχάριστες.
Σημείωση: Η μεταγλώττιση είναι αρκετά προσεγμένη, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο ως κόμη Δράκουλα, ενώ η 3D εκδοχή του, κρίνεται μάλλον περιττή.

Βαθμολογία: 4/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικο παιδικό του 2012, βασισμένο σε ιστορία των Todd Durham, Dan Hageman και Kevin Hageman, σε σενάριο των Peter Baynham και Robert Smigel και σκηνοθεσία του Genndy Tartakovsky, διάρκειας 91 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Adam Sandler, Andy Samberg, Selena Gomez, Kevin James, Steve Buscemi, Molly Shannon, David Spade, CeeLo Green και Jon Lovitz.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes 

(2012) Οι πέντε θρύλοι

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Rise of the guardians

Η υπόθεση

Ο Jack Πάγος (φωνή: Chris Pine) ξυπνά απ' το κάλεσμα του Φεγγαρούλη μέσα σε μια παγωμένη λίμνη. Χωρίς να θυμάται τίποτα από την μέχρι τότε ζωή του, ανακαλύπτει πως έχει την ικανότητα να παγώνει ό,τι θέλει, μόνο που, δυστυχώς, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να τον δει. 300 χρόνια μετά από 'κείνη τη νύχτα, κάπου στο Βόρειο Πόλο, Ο Φεγγαρούλης, μέσω της υδρογείου που εμφανίζει ως φωτάκια τα παιδιά που πιστεύουν στους θρύλους, θα προειδοποιήσει τον Βόρειο (φωνή: Alec Baldwin), για μια επερχόμενη απειλή. Ο Βόρειος με τη σειρά του θα ειδοποιήσει τους άλλους τρεις θρύλους, την Νεράιδα των δοντιών (φωνή: Isla Fisher), τον Αμμούλη και τον Λαγό του Πάσχα (φωνή: Hugh Jackman) για να τον βοηθήσουν. Όταν οι τέσσερις θρύλοι, συγκεντρωθούν στο σπίτι του Βόρειου, ο Φεγγαρούλης θα τους ενημερώσει ότι θα πρέπει να ζητήσουν και τη βοήθεια ενός πέμπτου θρύλου, του Jack Πάγου. Χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς πρόκειται ν' αντιμετωπίσουν, οι τέσσερις θρύλοι ενσωματώνουν στην ομάδα τους τον άτακτο νεοφερμένο Jack. Η απειλή, που ακούει στ' όνομα Πίσσας (φωνή: Jude Law), δεν θ' αργήσει να κάνει την εμφάνισή της και να προσπαθήσει να κλέψει τα όνειρα και την πίστη των παιδιών, σκορπώντας το φόβο. Οι πέντε θρύλοι, θα πρέπει να προλάβουν να σταματήσουν την καταστροφή προτού πάψει να πιστεύει και το τελευταίο παιδί.

Η κριτική

"Οι πέντε θρύλοι" είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων, γεμάτη νοήματα για το νεανικό κοινό, αλλά και με μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υπόθεση για όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας. Όλα όσα μας δίνανε ελπίδα ως παιδιά, ο Άγιος Βασίλης, το πασχαλινό λαγουδάκι, η νεράιδα των δοντιών, τα όνειρα και τα διάφορα παιχνίδια με το χιόνι και τον πάγο, παίρνουν σάρκα και οστά με τους χαρακτήρες του Βόρειου, του Λαγού του Πάσχα, της Νεράιδας των δοντιών, του Αμμούλη και του Jack Πάγου.

Όμως ό,τι αποτελεί τη χαρά της ζωής για τα μικρά παιδιά, θ' αρχίσει να κινδυνεύει, όταν κάνει την εμφάνισή του ο Πίσσας, που αντιπροσωπεύει τον ανθρώπινο φόβο, τους εφιάλτες και το σκότος, κι είναι ένας χαρακτήρας που από τον Μεσαίωνα έχει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τώρα λοιπόν, θέλει να γυρίσει τον χρόνο πίσω στα σκοτεινά χρόνια και να σβήσει κάθε φως στις παιδικές ψυχές. Πρώτα μετατρέπει τα όνειρα σ' εφιάλτες, έπειτα κλέβει τις αναμνήσεις και τέλος καταφέρνει να φυλακίσει τα όνειρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως, έχει το γεγονός ότι η απειλή δεν χτυπά μια μέρα την πόρτα τον ηρώων μας, αλλά ο Φεγγαρούλης, η ανώτατη δύναμη της ιστορίας, φροντίζει να τους προειδοποιήσει για το τι μέλει γενέσθαι.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω, μπορούν κάλλιστα να φέρουν στο μυαλό την ισχύουσα παγκόσμια ύφεση που σιγά-σιγά περνά μέσω του άγχους των γονέων, στα παιδιά και σταδιακά σκοτώνει τα όνειρα, τις ελπίδες και τη φαντασία όλο και περισσότερων παιδιών στον πλανήτη, κάνοντάς τα να μεγαλώσουν απότομα, να πάψουν να πιστεύουν στο καλό αυτού του κόσμου και να γεμίσουν φόβο και οργή, γυρίζοντας, όπως χαρακτηριστικά λέει κι ο Πίσσας πίσω στον Μεσαίωνα.

Το πρόσωπο κλειδί της υπόθεσης, είναι βέβαια ο μικρός Jack Πάγος, ένας θρύλος, ο οποίος έχοντας χάσει την μνήμη του, δεν μπορεί να κατανοήσει τον λόγο που τον επέλεξε ο Φεγγαρούλης. Κι όντας ένας θρύλος χωρίς ταυτότητα, δεν γίνεται αποδεκτός από τους υπόλοιπους. Έτσι κυκλοφορεί μόνος του, σκορπίζοντας χαρά στα παιδιά, μέχρι ο Φεγγαρούλης να επιβάλλει στους άλλους τέσσερις θρύλους να τον κάνουν μέλος της ομάδας τους. Ο λόγος για τον οποίο ο Jack, δεν θεωρείται καλή παρέα, είναι γιατί όπου βρεθεί σκορπά τον πανικό με τις πλάκες και τις φάρσες του, αλλά αν κάποιος σκεφτεί σοβαρά την αξία του γέλιου στην ανθρώπινη ζωή, τότε μπορεί εύκολα να καταλάβει και την αξία του θρύλου αυτού.

Ο Jack Πάγος, έχοντας καλή ψυχή, θα δείξει ιδιαίτερα πρόθυμος να βοηθήσει τους σπουδαίους θρύλους. Παράλληλα όμως, ο Πίσσας, όταν θ' ανακαλύψει ότι ο νεαρός ήρωας έχει περισσότερη δύναμη απ' όσο θα περίμενε, θα προσπαθήσει να τον πάρει με το μέρος του, λέγοντάς του πως είναι ουδέτερος κι ότι οι υπόλοιποι, μόνο όταν βρέθηκαν σε ανάγκη στράφηκαν σ' αυτόν. Δεν έχει σημασία αν ο Jack Πάγος συμφωνεί ή όχι με τον Πίσσα, σημασία έχει ότι οι υπόλοιποι θρύλοι δεν του δίνουν την ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις κι ο Jack βρίσκεται πάλι στο περιθώριο, έχοντας καταφέρει όμως πλέον να μάθει ποιός στην πραγματικότητα είναι.

Ξέροντας πια ολόκληρη την ιστορία του, ο Jack Πάγος βρίσκει το μοναδικό παιδί που συνεχίζει να πιστεύει στους θρύλους και το βοηθά να μην σταματήσει να πιστεύει. Μ' αυτή του την ανιδιοτελή κίνηση, το μικρό παιδί πλέον αρχίζει να πιστεύει και στον ίδιο κι επιτέλους ο ήρωας μας γίνεται εμφανής. Όλοι μαζί τώρα, άνθρωποι και θρύλοι θα πρέπει να νικήσουν το φόβο και ν' αρχίσουν να διαδίδουν ξανά την ελπίδα, να ελευθερώσουν τον Αμμούλη, με τα όνειρά του, και να στείλουν το κακό μακριά για πολλά χρόνια ακόμα.

Μια πανέμορφη ιστορία που με δυο λόγια θέλει να πει στους ενήλικους φίλους ότι σ' ένα κόσμο που όλα δείχνουν να οδεύουν προς την καταστροφή, η μόνη ελπίδα είναι τα παιδιά. Είναι κρίμα λοιπόν να τους γεμίζουμε το κεφάλι με φόβο, να στερούμε κάθε αισιοδοξία και να βοηθάμε το κακό να διαιωνιστεί. Αντίστοιχα, στους μικρούς φίλους, διδάσκει ότι ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν μαύρα, οι ίδιοι έχουν τη δύναμη ν' αλλάξουν το μαύρο σε άσπρο, πιστεύοντας και κάνοντας και τους άλλους να πιστέψουν. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.

Μια υπέροχη, αλλά κυρίως διδακτική και διασκεδαστική ταινία, με πολύ προσεγμένα γραφικά κι αρκετές σκηνές που προκαλούν γέλιο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους μικρούς φίλους, όπως και στους μεγάλους που συνειδητά παραμένουν παιδιά στην ψυχή. Μια ιδιαίτερα καλή επιλογή που ξεπερνά τα όρια του καλού και συμπαθητικού κινουμένου σχεδίου.
Σημείωση: Η μεταγλώττιση της ταινίας είναι ικανοποιητική κι η τρισδιάστατη εκδοχή της δεν κρίνεται απαραίτητη.

Βαθμολογία: 3,5/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη παιδική ταινία του 2012, βασισμένη στο βιβλίο "The guardians of childhood" του William Joyce, σε σενάριο του David Lindsay-Abaire και σκηνοθεσία του Peter Ramsey, διάρκειας 97 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Chris Pine, Alec Baldwin, Isla Fisher, Hugh Jackman και Jude Law.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2012) Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Zarafa

Η υπόθεση
Ο Maki (φωνή: Max Renaudin Pratt) είναι ένα μικρό αγόρι από την Αφρική, που έχει πιαστεί αιχμάλωτος ενός δουλεμπόρου, μαζί με την Soula (φωνή: Clara Quilichini), ένα κορίτσι της ίδιας, περίπου, ηλικίας. Στην πρώτη του διανυκτέρευση στην έρημο, ο Maki καταφέρνει να το σκάσει και να γνωρίσει την Zarafa, μια μικρή καμηλοπάρδαλη, που θα μείνει ορφανή όταν ο δουλέμπορος που κυνηγά τον Maki πυροβολήσει την μητέρα της. Τη ζωή του Maki, θα σώσει ο Hassan (φωνή: Simon Abkarian), ο οποίος θα πάρει μαζί του στην Αλεξάνδρεια την Zarafa και τον Maki. Από 'κει, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι με αερόστατο, με σκοπό να παραδόσει την Zarafa στον βασιλιά της Γαλλίας, Charles X (φωνή: Roger Dumas), ως δώρο του Πασά της Αιγύπτου (φωνή: Vernon Dobtcheff), με αντάλλαγμα την βοήθειά του στην απώθηση των τούρκικων στρατευμάτων που πολιορκούν την Αλεξάνδρεια.

Η κριτική
"Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα" είναι ένα όμορφο παραμύθι που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του ερχομού της πρώτης καμηλοπάρδαλης στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχοντας σαφείς επιρροές από κλασικά παραμύθια παλαιότερων χρόνων, οι συντελεστές, αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα δισδιάστατο έργο, που θα παραπέμπει στην εποχή που διαδραματίζεται η υπόθεση, καθώς η εικόνα του θ' αποτελείται αποκλειστικά από σκίτσα.
Σκοπός του έργου, δεν είναι να εκπλήξει με τα συνεχή εφέ, όπως γίνεται με τις σημερινές παιδικές παραγωγές κινουμένων σχεδίων, αλλά να παρουσιάσει μια ιστορία με ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον, διάφορους χαρακτήρες και τις αξίες που φέρουν ή δεν φέρουν αυτοί. Και μιλώντας για αξίες, θα πρέπει ν' αναφέρω ότι ο βασικός πρωταγωνιστής της ταινίας, είναι η φιλία του μικρού Maki με την νεαρή Zarafa κι η υπόσχεση που δίνει στην μητέρα της, ο νεαρός ήρωας, να επιστρέψει την Zarafa πίσω στον τόπο της.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο θεατής θα γνωρίσει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, οι οποίοι λίγο-πολύ καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα των ανθρώπων που συνυπάρχουν σε μια κοινωνία. Παράλληλα, προβάλλονται διάφορα πολιτιστικά στοιχεία της ανεπτυγμένης Ευρώπης (Γαλλία) και της υπανάπτυκτης Αφρικής, δείχνοντας τις ομοιότητες και τις διαφορές των δυο πολιτισμών, αλλά και την σωστή και την λανθασμένη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Την ιστορία, ξεκινά και μας αφηγείται ένας Αφρικανός παππούς. Μέσω μιας ομάδας παιδιών που έχουν σχηματίσει ένα ημικύκλιο και παρακολουθούν εκστασιασμένα την ιστορία, καθώς ακούν για τόπους και για πράγματα που ποτέ δεν τους έχει δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά, γινόμαστε κι εμείς κοινωνοί του γλυκού αυτού παραμυθιού.
Η αλήθεια είναι ότι σαν ιστορία δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες εκπλήξεις, παρά είναι περισσότερο μια αναμενόμενη, γραμμική ιστορία με αρκετά μηνύματα όμως, για τους μικρούς και μεγάλους φίλους. Κατά την προσωπική μου άποψη βέβαια, είναι μια ταινία που καλό θα ήταν να παροτρύνετε τα παιδιά σας να τη δούνε, γιατί ως κεντρικό άξονα έχει ηθικές αξίες των οποίων η έννοια έχει αλλοιωθεί και χωρίς να μένει μόνο σ' αυτές, παρουσιάζει την εξέλιξη ως κάτι θετικό κι απαραίτητο.
Θα ήθελα τέλος, ν' αναφέρω ότι πουθενά στην ταινία δεν υπάρχει δείγμα αίματος, κάτι που προσωπικά εκτίμησα ιδιαιτέρως, δεδομένου ότι τη σήμερον ημέρα τα παιδιά αναλώνονται σε ταινίες βίας. Επίσης, η μεταγλώττιση είναι αρκετά ικανοποιητική και θυμίζει αρκετά τις παλιές προσεγμένες μεταγλωττίσεις που είχα συνηθίσει στην παιδική μου ηλικία.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά
Γαλλική παιδική ταινία του 2012, σε σενάριο των Alexander Abela και Rémi Bezançon και σκηνοθεσία των Rémi Bezançon και Jean-Christophe Lie, διάρκειας 78 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Mostéfa Stiti, Max Renaudin Pratt, Simon Abkarian, François-Xavier Demaison, Ronit Elkabetz, Clara Quilichini, Thierry Frémont, Mohamed Fellag, Roger Dumas, Vernon Dobtcheff, Déborah François και Philippe Morier-Genoud.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes 

(2012) ΤίνκερΜπελ: Το μυστικό των νεραϊδοφτερών

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Secret of the wings

Η υπόθεση

Η Tinker Bell (Mae Whitman) πάντοτε ήθελε να δει από κοντά το δάσος του χειμώνα, αλλά ο νόμος απαγορεύει ρητά το πέρασμα απ' τη μια πλευρά στην άλλη. Μια μέρα, όμως, θα της δοθεί η ευκαιρία να πλησιάσει στα σύνορα κι έχοντας τόσο μεγάλη περιέργεια να γνωρίσει τον άγνωστο τόπο, περνά για λίγο στο δάσος του χειμώνα. Τα φτερά της Tinker Bell θα αρχίσουν να λαμπυρίζουν με μια πρωτόγνωρη ομορφιά, αλλά, δυστυχώς, θα παγώσουν απ' το πολύ κρύο. Όταν η μικρή νεράιδα επανέλθει στη φυσιολογική της θερμοκρασία, θα θελήσει να μάθει τα πάντα γύρω από αυτό το περίεργο λαμπύρισμα. Το μόνο που θα καταφέρει να βρει, όμως, είναι μια σκοροφαγωμένη σελίδα σ' ένα βιβλίο φτερολογίας. Έτσι, θα πρέπει ν' αναζητήσει την αλήθεια στην άλλη πλευρά των συνόρων, όπου κατοικεί ο Φύλακας (Jeff Bennet), ο συγγραφέας όλων των βιβλίων.

Η κριτική

Η ταινία, αν και κατά κύριο λόγο απευθύνεται σε παιδάκια προσχολικής ηλικίας, είναι πολύ όμορφα γυρισμένη κι, όπως κάθε ταινία Disney που σέβεται τον εαυτό της, κρύβει αρκετά μηνύματα για τους μικρούς μας φίλους, μένοντας πιστή στο παιδευτικό έργο της εταιρίας.

Η νέα ταινία της Tinker Bell, όπως βλέπουμε, ξεκινά με το πέρασμα από το καλοκαίρι στο χειμώνα και στη συνέχεια θα δούμε να συμβαίνει το αντίστροφο. Με αυτόν τον απλούστατο τρόπο οι δημιουργοί καταφέρνουν να εισάγουν τους μικρούς θεατές στο κυρίως θέμα που θα ακολουθήσει, αλλά και να τους δημιουργήσουν ένα αίσθημα της φυσιολογικής αλληλουχίας των εποχών. Η επιλογή, δε, να προβληθεί στη χώρα μας την περίοδο που μπαίνει σιγά-σιγά η χειμερινή περίοδος, ταιριάζει ιδιαίτερα με το κλίμα της ταινίας.

Αφού λοιπόν η μικρή νεράιδα διασχίσει τα σύνορα κι αρχίσει ν' αναζητά τον λόγο για τον οποίο λαμπύρισαν τα φτερά της, θα πρέπει να βρει ένα τρόπο να ξαναπεράσει τα σύνορα και να φτάσει στον Φύλακα, αναζητώντας σ' αυτόν την πολυπόθητη απάντηση. Εκεί, στο δάσος του χειμώνα, θα τύχει να γνωρίσει ένα ξωτικό του χειμώνα, την Κυάνα (Lucy Hale), κι όταν οι δυο τους συναντηθούν τα φτερά τους θα αρχίσουν να λάμπουν ξανά.

Ο Φύλακας θα εξηγήσει στις δυο νεράιδες/ξωτικά ότι ο λόγος που λάμπουν τα φτερά τους όταν βρίσκονται μαζί είναι γιατί έχουν γεννηθεί από το ίδιο γέλιο ή πιο απλά γιατί είναι αδελφές. Όταν μαθαίνουν την αλήθεια, η Κυάνα κι η Tinker Bell αποφασίζουν να δείξουν η μια στην άλλη τον κόσμο τους και δίνουν μια υπόσχεση να μην χωρίσουν ποτέ. Άλλωστε όταν σε κάποιον δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει το διαφορετικό δεν αποκλείεται ν' ανακαλύψει αρκετά κοινά μ' αυτό.

Ένα άλλο στοιχείο στο οποίο δίνει πολύ μεγάλη έμφαση η ταινία, είναι η αξία της οικογένειας και το γεγονός ότι τ' αδέλφια δεν πρέπει να χωρίζονται το ένα από το άλλο, αλλά αντίθετα, πρέπει πάσει θυσία να μεγαλώνουνε μαζί. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι διασχίζοντας η μια τον κόσμο της άλλης, αυτομάτως θέτει σε κίνδυνο τη ζωή της, καθώς οι νεράιδες δεν αντέχουν στο κρύο και τα ξωτικά του χιονιού δεν αντέχουν στη ζέστη.

Το πρόβλημα, βέβαια, μοιάζει να μπορεί να λυθεί με τη βοήθεια διαφόρων κατασκευών που σκαρφίζεται η Tinker Bell. Η ανθρώπινη παρέμβαση, όμως, όπως θα δούμε μπορεί να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα από τον ατομικό κίνδυνο. Η Tinker Bell, για να μπορέσει η Κυάνα να επισκεφτεί τον κόσμο της, θα κατασκευάσει μια μηχανή παραγωγής πάγου. Όταν, όμως, αυτή η μηχανή θα βρεθεί στο ποτάμι που χωρίζει τις δυο εποχές, το κρύο που θα παράγει θ' αποτελέσει απειλή για όλες τις εποχές.

Έμμεσα και με αντίστροφο τρόπο, βλέπουμε πως γίνεται νύξη στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, το οποίο δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανεπιθύμητη συνέπεια που προκάλεσε, και συνεχίζει να προκαλεί, η ανθρώπινη παρέμβαση στην φύση. Σαφώς, όμως, η συνεργασία κι η καλή θέληση, λειτουργούν με σωτήριο τρόπο για την προστασία της εποχής του καλοκαιριού, αλλά και την προστασία του δέντρου που παράγει την νεραϊδόσκονη, δίνοντας ένα όμορφο μάθημα στα μικρά παιδάκια που θα την παρακολουθήσουν.

Όντας μια ταινία με νεραϊδούλες και ξωτικά, θα έλεγα μάλλον ότι προτείνεται σε κοριτσάκια προσχολικής ηλικίας. Σε γενικές γραμμές είναι μια όμορφη παιδική ταινία, με χρήσιμα μηνύματα, ωραία γραφικά, αρκετά συμπαθητικό 3D, χωρίς όμως να θεωρείται απαραίτητο, κι ικανοποιητική μεταγλώττιση.

Βαθμολογία: 2/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη παιδική ταινία του 2012, σε σενάριο των Roberts Gannaway, Peggy Holmes, Ryan Rowe και Tom Rogers και σκηνοθεσία των Roberts Gannaway και Peggy Holmes, διάρκειας 75 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Mae Whitman, Lucy Hale, Timothy Dalton, Anjelica Huston και Jeff Bennet.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2012) Αστερίξ + Οβελίξ στη Βρετανία

Πρωτότυπος τίτλος: Astérix et Obélix: Au service de sa majesté

Αγγλικός τίτλος: Astérix and Obélix: God save Britannia 

Δευτερεύων αγγλικός τίτλος: Astérix and Obélix: On her majesty's secret service

Η υπόθεση

Η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται υπό την πολιορκία Ρωμαίων στρατιωτών. Όταν η πολιορκία φτάσει πια στο χωριό της Βασίλισσας Cordelia, οι κάτοικοι θα στείλουν έναν απεσταλμένο, τον Jolitorax (Guillaume Gallienne), στους, ξακουστούς για την δύναμή τους, Γαλάτες. Στον Astérix (Edouard Baer) και τον Obélix (Gérard Depardieu) θ' ανατεθεί, παράλληλα με την εκπαίδευση του Goudurix (Vincent Lacoste) για να γίνει άντρας, η ασφαλής μεταφορά ενός βαρελιού με μαγικό φίλτρο, αλλά και του Jolitorax, πίσω στην πατρίδα του. Οι Ρωμαίοι με τη σειρά τους, θα καταφύγουν στους Νορμανδούς και όλοι μαζί θα βρεθούν σε μια κωμωδία καταστάσεων, με έδρα την Μεγάλη Βρετανία.

Η κριτική

Η τέταρτη ταινία Astérix κι Obélix με τον Gérard Depardieu στον ρόλο του δευτέρου, οφείλω να ομολογήσω ότι καταφέρνει ν’ ανακτήσει την χαμένη αίγλη των δυο πρώτων ταινιών της σειράς, παρουσιάζοντας μια κωμωδία καταστάσεων που προκαλεί το άκρατο γέλιο του θεατή.

Οι παραγωγοί, αλλάζοντας για τρίτη φορά τον ηθοποιό που ενσαρκώνει τον Astérix και κρατώντας τον καταπληκτικό Gérard Depardieu σ’ έναν από τους πιο ταιριαστούς ρόλους της καριέρας του, πετυχαίνουν να δημιουργήσουν ένα δυνατό δίδυμο, ίσως καλύτερο κι από το αρχικό.

Η ταινία, βασιζόμενη στα comic "Ο Αστερίξ κι οι Βρετανοί" κι "Ο Αστερίξ κι οι Νορμανδοί", εμφανίζει έναν Astérix κι έναν Obélix, που θυμίζουν αρκετά τους χαρακτήρες της πρώτης ταινίας. Εμβαθύνει, παράλληλα, στη φιλία των δυο ηρώων, αλλά και στην σχέση που έχουν αυτοί με άλλους χαρακτήρες της ταινίας. Στα πρότυπα του comic, δεν παραλείπει να συμπεριλάβει τους χαζούς Ρωμαίους που συνέχεια "τις τρώνε", τον καπετάνιο των πειρατών που συνέχεια "την παθαίνει" από τους Γαλάτες, αλλά και τα διάφορα gadgets της σημερινής εποχής, καμουφλαρισμένα καταλλήλως για να ταιριάζουν με το υπόλοιπο σύνολο.

Το κυριότερο, όμως, στοιχείο που κάνει την ταινία άκρως κωμική είναι αυτό της σάτιρας. Μπορεί ο Astérix κι o Obélix να είναι μια παιδική σειρά ταινιών, αλλά ας μην ξεχνάμε την αιώνια έχθρα που τρέφουν Άγγλοι και Γάλλοι. Όντας μια γαλλική ταινία λοιπόν, δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει όλα τα στοιχεία για τα οποία φημίζονται οι "εχθροί (την αγένεια, την ευθύτητα, τους τρόπους, την εμμονή με το τσάι, τα άγευστα φαγητά, την αδυναμία τους να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, την ατάραχη εικόνα τους, κ.α.), μ’ έναν τρόπο τόσο εύστοχο, που ακόμα κι οι ίδιοι οι Άγγλοι δεν θα μπορούσαν να κακιώσουν στους δημιουργούς της.

Επίσης, άλλο ένα έξυπνο στοιχείο είναι η εμβόλιμη διακωμώδηση των Νορβηγών, που βοηθά να μην καταντήσει κουραστική η ταινία, αλλά κι ο έμμεσoς σχολιασμός που αποπειράται να κάνει σε διάφορα καθημερινά προβλήματα, όπως αυτό της λαθρομετανάστευσης.

Μια ταινία γυρισμένη στα πρότυπα των Astérix κι Obélix, που συστήνεται ανεπιφύλακτα στις οικογένειες, στους φανατικούς θαυμαστές των δυο παντοδύναμων ηρώων, αλλά και σε όσους επιθυμούν να δουν μια καλή κωμωδία με ήρωες δυο κλασικούς χαρακτήρες comic.
Σημείωση: Αν επιλέξετε να δείτε την ταινία στην τρισδιάστατη έκδοσή της, το σίγουρο είναι πως δεν θα κλάψετε τα λεφτά σας. Όμως, καθώς δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλες διαφορές από την δισδιάστατη έκδοση, το 3D δεν κρίνεται απαραίτητο.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά
Γαλλική κωμωδία του 2012, βασισμένη σε comic των René Goscinny και Albert Uderzo, σε σενάριο των Laurent Tirard και Grégoire Vigneron και σκηνοθεσία του Laurent Tirard, διάρκειας 100 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Edouard Baer, Gérard Depardieu, Vincent Lacoste, Guillaume Gallienne, Charlotte Lebon, Valérie Lemercier, Catherine Deneuve και Fabrice Luchini.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb
Rotten Tomatoes

(2008) Ο Αστερίξ στους ολυμπιακούς αγώνες

Πρωτότυπος τίτλος: Astérix aux jeux olympiques

Αγγλικός τίτλος: Asterix at the olympic games

Η υπόθεση

Ο Alafolix (Stéphane Rousseau), ένας νεαρός Γαλάτης, στέλνει ερωτικούς παπύρους στην πριγκίπισσα Ειρήνη (Vanessa Hessler), η οποία δηλώνει ερωτευμένη με τον κρυφό θαυμαστή της. Το πρόβλημα είναι ότι την καρδιά της Ειρήνης διεκδικεί ταυτόχρονα κι ο γιος του Ιουλίου Καίσαρα (Alain Delon), Βρούτος (Benoît Poelvoorde), τον οποίο η όμορφη πριγκίπισσα δεν αντέχει ούτε λεπτό. Προκειμένου, λοιπόν, να μην αναγκαστεί να παντρευτεί τον Βρούτο με το έτσι θέλω, ανακοινώνει πως θα δεχτεί για σύζυγό της όποιον καταφέρει να κερδίσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες που πρόκειται να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Βρούτος θα ανακοινώσει στον πατέρα του πως θα εκπροσωπήσει την Ρώμη, ενώ ο Alafolix θα ζητήσει την βοήθεια των συμπατριωτών του. Ο Astérix (Clovis Cornillac), ο Obélix (Gérard Depardieu) κι ο Panoramix (Jean-Pierre Cassel) θα ξεκινήσουν ένα ακόμα ταξίδι, αυτή τη φορά με προορισμό την Ελλάδα. Στόχος τώρα είναι να κερδίσουν τους Αγώνες και να βοηθήσουν τον Alafolix να κερδίσει το χέρι της ωραίας Ειρήνης.

Η κριτικής

Η τρίτη ταινία της κινηματογραφικής μεταφοράς του Astérix και Obélix στην μεγάλη οθόνη, παρά τις προσπάθειες που καταβάλει, δυστυχώς δεν καταφέρνει να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο με τις δυο προηγούμενές της. Κρίμα για την ταινία και διπλό κρίμα για 'μας τους Έλληνες που περιμέναμε πώς και πώς την συγκεκριμένη παραγωγή.

Αυτή την φορά η ταινία θα ξεκινήσει με την ιστορία του γαλατικού χωριού και θα συνεχίσει συστήνοντας στο κοινό τους νέους ήρωες που θα πλαισιώσουν το σύνολο. Παράλληλα, παρά το ταξίδι που πραγματοποιούν οι φημισμένοι Γαλάτες, το επεισόδιο, της συγκεκριμένης ιστορίας, με τους πειρατές παραλείπεται κι ακόμα παρατηρούμε ότι τους χαζούς Ρωμαίους, ουσιαστικά αντικαθιστά ο Βρούτος, ο οποίος παρουσιάζεται τόσο βλάκας που αγγίζει, πια, τα όρια της υπερβολής.

Οι συντελεστές δίνουν την αίσθηση ότι σκοπίμως αποφεύγουν τις σκηνές πλήθους κι ίσως αυτό να γίνεται για να εστιάσουν περισσότερο στα διεθνή ονόματα που έχουν καταφέρει να συμπεριλάβουν στην παραγωγή. Βέβαια, αξίζει ν' αναγνωρίσουμε ότι μια ταινία που καταφέρνει να επαναφέρει τον Alain Delon σε βασικό ρόλο και να δώσει στον Michael Schumacher ρόλο ανάλογο της πραγματικής του ιδιότητας, δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι σε μια ταινία διάρκειας δυο ωρών, οι μόνες σκηνές που αξίζουν από κωμικής άποψης, με εξαίρεση κάποιες λίγες σκηνές που τα ηνία αναλαμβάνει ο Gérard Depardieu, είναι αυτές με τον Καίσαρα και τον Βρούτο, οι οποίες, όπως προανέφερα, κάπου χάνουν την μαγεία τους με την υπερβολή που διαθέτουν. Από το έργο, δεν λείπουν παράλληλα και διάφορες σκηνές με τις οποίες, εμμέσως, ασκείται αρνητική σάτιρα σε διάφορα αθλήματα, τα οποία ποτέ δεν έγιναν αποδεκτά από ένα μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού (body-building, ποδόσφαιρο, κ.α.).

Τέλος, η ξαφνική αλλαγή του ηθοποιού που ενσαρκώνει τον Astérix, μοιάζει πλήρως ανούσια. Ο Clovis Cornillac παρουσιάζει έναν χαρακτήρα πεζό κι αδιάφορο, αφήνοντας τους δευτεραγωνιστές να κερδίσουν την παράσταση και τους θαυμαστές του comic με μια πικρή γεύση στο στόμα.

Αν και την συγκεκριμένη ταινία δύσκολα θα την πρότεινα σε κάποιον, αν έχετε δει τις δυο προηγούμενες και δεν έχετε κάποια άλλη, καλύτερη πρόταση, δεν αποτελεί ιδιαίτερα κακή επιλογή για ένα χαλαρωτικό δίωρο.

Βαθμολογία: 1,5/5

Τα σχετικά

Γαλλική κωμωδία του 2008, βασισμένη σε comic των René Goscinny και Albert Uderzo, σε σενάριο των Thomas Langmann, Olivier Dazat, Alexandre Charlot και Franck Magnier, σε διαλόγους των Thomas Langmann, Alexandre Charlot και Franck Magnier και σκηνοθεσία των Frédéric Forestier και Thomas Langmann, διάρκειας 116 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Clovis Cornillac, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Cassel, Stéphane Rousseau, Vanessa Hessler, Benoît Poelvoorde και Alain Delon.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2002) Αστερίξ & Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα

Πρωτότυπος τίτλος: Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre

Αγγλικός τίτλος: Asterix & Obelix: Mission Cleopatra

Η υπόθεση

Η ιστορία ξεκινά στην Αίγυπτο, στο παλάτι της βασίλισσας Κλεοπάτρας (Monica Bellucci). Ο Καίσαρας (Alain Chabat), υπερυφανευόμενος για τον ρωμαϊκό πολιτισμό, θα προκαλέσει την βασίλισσα της Αιγύπτου να του προτείνει ένα στοίχημα. Η Κλεοπάτρα, θα προσφερθεί να χτίσει ένα παλάτι στον Καίσαρα και στην περίπτωση που καταφέρει να το έχει έτοιμο μέσα σε διάστημα τριών μηνών, ο μεγάλος αυτοκράτορας θ' αναγκαστεί να παραδεχτεί δημόσια την ανωτερότητα του αιγυπτιακού πολιτισμού. Το έργο θ' αναλάβει, χωρίς την θέλησή του, ο αρχιτέκτων Numérobis (Jamel Debbouze), ο οποίος βλέποντας ότι το έργο είναι ακατόρθωτο, θα καταφύγει στην Γαλατία και θα ζητήσει την βοήθεια του Panoramix (Claude Rich). Ο Panoramix δέχεται κι έτσι ο Astérix (Christian Clavier), ο Obélix (Gérard Depardieu), ο Panoramix κι ο Idefix, θα ταξιδέψουν στην Αίγυπτο, για να βοηθήσουν τον Numérobis. Για τους συμπαθέστατους Γαλάτες, το ταξίδι αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σύντομη εκδρομή. Κατά την παραμονή τους εκεί, όμως, θα βρεθούν αντιμέτωποι με διάφορες μη αναμενόμενες καταστάσεις και θα γνωρίσουν τον Amonbofis (Gérard Darmon), έναν αρχιτέκτονα αποφασισμένο να σαμποτάρει το έργο του Numérobis.

Η κριτική

Η δεύτερη ταινία Astérix κι Obélix αποτελεί την πετυχημένη συνέχεια της πρώτης κινηματογραφικής μεταφοράς. Το έργο, ξεκινά με πλάνα στην Αίγυπτο και συστήνει πρώτα τους νέους ήρωες της ιστορίας, παρουσιάζοντας παράλληλα και την υπόθεση κι έπειτα, όταν πια ο Numérobis αποφασίσει να επισκεφτεί την Γαλατία, θα μας αφηγηθεί την ιστορία του χωριού και θα αφήσει τους δυο κεντρικούς ήρωες να συστηθούν οι ίδιοι σε δυο νεοφερμένους Ρωμαίους στρατιώτες και συνεπώς στο κοινό.
Ο Alain Chabat, βλέπουμε ότι έχει κάνει μια εξαιρετική κινηματογραφική προσαρμογή του comic "Ο Αστερίξ κι η Κλεοπάτρα", κατά την οποία όχι μόνο έχει καταφέρει να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη τα σκίτσα των René Goscinny και Albert Uderzo, αλλά παράλληλα έχει καταφέρει να συμπεριλάβει στην ιστορία, διάφορες διακωμωδήσεις για σύγχρονα κοινωνικά θέματα (όπως το συνδικάτο) ή να σατιρίσει, εμμέσως πλην σαφώς, κάποιες ταινίες που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στην επικαιρότητα.
Αν κι η συγκεκριμένη ταινία, φέρνει περισσότερο στο κινηματογραφικό είδος κωμωδία, τουλάχιστον σ' ό,τι αφορά στην υπόθεση, παρά σε μεταφορά comic, καταφέρνει να διατηρήσει με πολύ απλές τεχνικές το στοιχείο της έντυπης εκδοχής της. Για παράδειγμα, ο Obélix εδώ προσπαθεί επίμονα να πιει το μαγικό φίλτρο, επίσης όταν κάποιος περνά μέσα από τοίχους, αυτοί παραμένουν όρθιοι κι ο τοίχος απλά έχει μια τρύπα στο σχήμα του ανθρώπου που πέρασε από μέσα ή η βαρύτητα αργεί να κάνει την εμφάνισή της. Ας μην ξεχνάμε, μάλιστα, και τη σκηνή που μέσα στα σκοτάδια, τα μάτια των ηρώων, έχουν την δυνατότητα να παραμένουν εμφανή ή την εμφάνιση των ατρόμητων πειρατών, που στη θέα του χοντρού Obélix χάνουν τη γη κάτω απ' τα πόδια τους.
Το φανταστικό δίδυμο Christian Clavier και Gérard Depardieu, συνεχίζει να προκαλεί το γέλιο του θεατή, ενώ την απουσία του καταπληκτικού Roberto Benigni, καλούνται να αναπληρώσουν ο απίθανος Gérard Darmon, στον ρόλο του κακού κι η Monica Bellucci, ως το πρώτο όνομα της ταινίας. Ο Jamel Debbouze, δε, αποδεικνύεται ιδιαίτερα καλός στον ρόλο του νεαρού Numérobis.
Η δεύτερη ταινία της σειράς, όπως κι η προηγούμενή της, προτείνεται κυρίως σε οικογένειες, σε όσους βρήκαν την πρώτη ταινία καλή ή έστω συμπαθητική, αλλά και σε όλους τους θαυμαστές του Gérard Depardieu και της Monica Bellucci.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά
Γαλλική κωμωδία του 2002, βασισμένη σε comic των René Goscinny και Albert Uderzo, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Alain Chabat, διάρκειας 107 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Christian Clavier, Gérard Depardieu, Claude Rich, Jamel Debbouze, Gérard Darmon, Monica Bellucci και Alain Chabat.

Τα σχετικά
Trailer
Imdb
Rotten Tomatoes