(2012) Οδηγός ιδεολογίας για διεστραμμένους

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The pervert's guide to ideology

Η υπόθεση

Ο Σλοβένος διαλεκτικός-υλιστής φιλόσοφος, Slavoj Žižek, αποπειράται να δώσει στο κινηματογραφικό κοινό έναν ορισμό για την έννοια της ιδεολογίας, ξεκινώντας από τον τρόπο δημιουργίας της και φτάνοντας να εξηγεί τις επιδράσεις αυτής στην κοινωνική δομή.

Η κριτική

Ο "Οδηγός ιδεολογίας για διεστραμμένους" είναι ένα έργο ντοκιμαντερίστικου χαρακτήρα, που δεν μοιάζει πολύ με τα ντοκιμαντέρ που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Περισσότερο, δίνει την αίσθηση ενός φιλοσοφικού κειμένου, το οποίο αντί να τυπωθεί, προβάλλεται στις αίθουσες.

Έχοντας μια διάρκεια που ξεπερνά τις δυο ώρες, κι ένα θέμα αρκετά ευρύ, που δυστυχώς είναι αδύνατον να καλυφθεί επαρκώς από τον οποιονδήποτε ειδικό, η νέα ταινία της Sophie Fiennes, αποτελεί απλώς μια προσπάθεια, μέσω διαφόρων παραδειγμάτων από κινηματογραφικά αποσπάσματα ή πραγματικά ντοκουμέντα, να δοθεί μια όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα για την δομή της σημερινής κοινωνίας, τις ανάγκες της και τον τρόπο εξέλιξής της.

Για να μπορέσει κάποιος να φτάσει στον πυρήνα της ιδεολογίας και του τρόπου που λειτουργεί αυτή, θα πρέπει να διασπάσει το άτομο, να κατανοήσει πλήρως τις ανάγκες και τις προσδοκίες του, αλλά συγχρόνως να μην παραμελήσει το γεγονός ότι όλοι, είμαστε προϊόντα ενός κοινωνικού συνόλου, οπότε δρούμε κι αντιδρούμε μαζικά, βάσει των ερεθισμάτων που έχουμε λάβει από τη γέννησή μας και κανείς δεν λειτουργεί αυτόνομα.

Επίσης, σημαντικό στοιχείο, είναι ότι δεν υπάρχει μια και μοναδική ιδεολογία που διέπει το παγκόσμιο κοινωνικό σύνολο, αλλά μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι έχουν υπάρξει πολλές και σημαντικές ιδεολογικές απόψεις, που έχουν ασκήσει τεράστια επιρροή στην παγκόσμια ιστορία και σε διαφόρους κοινωνικούς, πολιτικούς ή οικονομικούς παράγοντες.

Με άλλα λόγια, το δίωρο ντοκιμαντέρ που πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο ευφυής μονόλογος του Žižek, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα χαοτικό σύνολο από διάφορα ιδεολογικά παραδείγματα, με σκοπό να γίνει πιο σαφής στον θεατή, ο ρόλος του ανθρώπου στην κοινωνία του σήμερα, του αύριο και του χτες.

Προσωπικά, δεν μπορώ να κρίνω το κατά πόσο καταφέρνει να προβληματίσει ή να πείσει τον σύγχρονο θεατή που θα επιλέξει να το παρακολουθήσει. Νομίζω θα πρέπει ν' αναφέρω ότι εμένα δεν κατάφερε να με προβληματίσει στο ελάχιστο, για τον εξής απλούστατο λόγο, ότι ένιωσα να βλέπω την γυμνή αλήθεια της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως η ίδια αντιλαμβάνομαι, στο κινηματογραφικό πανί.

Δεδομένου λοιπόν αυτού, έχω την αίσθηση ότι το κινηματογραφικό αυτό δοκίμιο, δεν έχει την διάθεση να εκβιάσει τις σκέψεις του κοινού, αλλά στοχεύει περισσότερο στον προβληματισμό του. Πιστεύω, επίσης, ότι ανάλογα με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις του καθενός από 'σας, άλλα πράγματα έχει να πει στον καθένα. Σε κάποιους θα φανεί πολύπλοκο κι ανούσιο, σε κάποιους άλλους μπορεί να φανεί ιδιοφυές κι ιδιαίτερα εύστοχο. Για 'μενα αποτελεί μια εκδοχή της πραγματικότητας, δοσμένη όσο το δυνατόν πιο κατανοητά στο σινεφίλ κοινό.

Σημείωση: Ένα δείγμα των καταστάσεων στις οποίες στέκεται για κάποια ώρα το φιλμ είναι ο ναζισμός, η Ε.Σ.Σ.Δ., οι ειρηνικές επεμβάσεις των Αμερικανών στρατιωτικών, ο χριστιανισμός, ο αθεϊσμός, τα γεγονότα βανδαλισμών στην Αγγλία του 2011, οι δολοφονίες του ίδιου έτους στην Νορβηγία, οι διάφορες χρήσεις της 9ης Συμφωνίας του Beethoven, ο καταναλωτισμός και πολλά άλλα, εξίσου ασύνδετα θέματα.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά

Βρετανικό ντοκιμαντέρ του 2012, σε σενάριο του Slavoj Žižek και σκηνοθεσία της Sophie Fiennes, διάρκειας 134 λεπτών, με πρωταγωνιστή τον Slavoj Žižek και διάφορα οπτικο-ακουστικά αποσπάσματα.

Οι σύνδεσμοι

Αντί για trailer

Imdb

Rotten Tomatoes

(2006) Κινηματογραφικός οδηγός για διεστραμμένους

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The pervert's guide to cinema

Εναλλακτικός ελληνικός τίτλος: Ο κινηματογράφος του Slavoj Žižek

Η υπόθεση

Ο Σλοβένος διαλεκτικός-υλιστής φιλόσοφος, Slavoj Žižek, αποπειράται να εξηγήσει στον κινηματογραφικό θεατή, την ουσία της κινηματογραφικής τέχνης και την προσφορά της στον άνθρωπο, μέσω της φροϋδικής θεωρίας και διαφόρων παραδειγμάτων από το διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα.

Η κριτική

Ο "Κινηματογραφικός οδηγός για διεστραμμένους" θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρύβει στον τίτλο του, ήδη, ολόκληρο το νόημα της ύπαρξής του. Αν αναρωτηθούμε τον λόγο για τον οποίο έχει μπει στον τίτλο η λέξη "διεστραμμένος", τότε με μεγάλη ευκολία συσχετίζουμε την κινηματογραφική τέχνη με την ψυχολογία κι αντιστρόφως.

Το σινεμά και το θέατρο, οι δυο αυτές αναπαραστατικές τέχνες, αποτελούν μια πλασματική πλευρά του πραγματικού κόσμου, την οποία ο κινηματογραφικός θεατής έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει σαν να κοιτά μέσα από μια χαραμάδα. Έχει με άλλα λόγια την δυνατότητα να παρακολουθήσει από μια καθαρά ηδονοβλεπτική σκοπιά, κρατώντας όμως μια απόσταση ασφαλείας, ένα κομμάτι της πραγματικότητας.

Ξεκινώντας το έργο, ο θεατής έχει την αίσθηση ότι μέσω διαφόρων γνωστών κινηματογραφικών παραδειγμάτων, θα του αποκαλυφθεί ο κόσμος της φροϋδικής θεωρίας της ψυχολογίας. Λίγο μετά συνειδητοποιεί ότι θα πρέπει να έχει τις απαραίτητες γνώσεις επί του θέματος, για να μπορέσει να κατανοήσει το εγχείρημα, και κάπου στην μέση περίπου της ταινίας, είναι πλέον σαφές, ότι γίνεται μάρτυρας ενός διαλογικού μονολόγου, ανάμεσα στην ψυχολογία και το σινεμά.

Αναρωτώμενος, λοιπόν, αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα, ο Žižek, έχοντας ως επίκεντρο τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, προσπαθεί να εξηγήσει τον σκοπό που εξυπηρετεί η παρακολούθηση ενός κινηματογραφικού έργου και για κάποιον γνώστη των βασικών ψυχολογικών εννοιών το καταφέρνει.

Το ατόπημα, όμως, στο οποίο πέφτει άθελά του ο Σλοβένος φιλόσοφος, είναι ότι δεν προσπαθεί να εξηγήσει στο σύνολό της την κινηματογραφική τέχνη, παρά στέκεται στην επεξήγηση συγκεκριμένων ταινιών, από μεγάλους μάστορές της, εξηγώντας κυρίως τη δική τους προσφορά στην τέχνη και την επίδρασή τους στην ανθρώπινη ψυχή. Όντας, βέβαια, πρακτικά αδύνατον να καταφέρει να καταπιαστεί μέσα σε δυο ώρες, με όλο το κινηματογραφικό σύνολο, καταφέρνει να ασχοληθεί με τα περισσότερα κλασικά παραδείγματα που θα μπορούσαν ν' αναλυθούν.

Πατώντας στο "Εγώ", το "Υπερεγώ" και το "Αυτό (Εκείνο)", την "λίμπιντο", το "οιδιπόδειο σύμπλεγμα", την έννοια της επιθυμίας και την ανάγκη της φαντασίωσης στην πραγματικότητά μας, και με παραδείγματα των Hitchcock, Lynch, Tarkovsky, Kieslowski, Bergman, Chaplin, κ.α., ο Slavoj Žižek, παρουσιάζει ένα αξιόλογο εγχείρημα, που απευθύνεται στους φανατικούς κινηματογραφόβιους θεατές, που έχουν παράλληλα βασικές γνώσεις για την θεωρία που έχει αναπτύξει ο Sigmund Freud πάνω στην ανθρώπινη ψυχολογία.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά

Βρετανικό ντοκιμαντέρ του 2006, σε σενάριο του Slavoj Žižek και σκηνοθεσία της Sophie Fiennes, διάρκειας 150 λεπτών, με πρωταγωνιστή τον Slavoj Žižek και διάφορα οπτικο-ακουστικά αποσπάσματα.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2012) Χαραυγή: Μέρος 2

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The twilight saga: Breaking dawn - Part 2

Η υπόθεση

Η Bella (Kristen Stewart) καταφέρνει να ξεγελάσει το θάνατο κι ως βαμπίρ, τώρα, κάνει προσπάθειες να προσαρμοστεί στην καινούργια της πραγματικότητα. Ξυπνώντας, θα πρέπει να μάθει να ελέγχει τις ορμές της, θα πληροφορηθεί, επίσης, για τον δεσμό που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Jacob (Taylor Lautner) και την κόρη της, Renesmee (Mackenzie Foy) και θα πρέπει να βρει τη δύναμη να πείσει τον πατέρα της, Charlie (Billy Burke), να αρκεστεί στο γεγονός ότι είναι ζωντανή. Ενώ οι Cullen είναι, πλέον, μια μεγάλη οικογένεια και ζουν αρμονικά κάτω από την ίδια στέγη με τον Jacob και το ταχύτατα αναπτυσσόμενο νέο μέλος της, η Irina (Maggie Grace), θα δει την μικρή Renesmee να παίζει με το χιόνι και θα θεωρήσει ότι οι Cullen έχουν διαπράξει το υπέρτατο έγκλημα, δημιουργώντας ένα αθάνατο παιδί. Δεδομένου ότι τα βαμπίρ που μετατρέπονται σε παιδική ηλικία, δεν έχουν την ικανότητα να ελέγξουν τη δίψα τους, η Irina θα στραφεί στους Volturi, ζητώντας τη βοήθειά τους για τη θανάτωση της μικρής Cullen. Η οικογένεια του Carlisle (Peter Facinelli), όμως, στο άκουσμα της απειλής, δεν θα μείνει άπραγη, αλλά θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει μάρτυρες και να πείσει τον Aro (Michael Sheen) για τη θνητή ταυτότητα της νεαρής Renesmee. Σιγά-σιγά, τα δυο αντίπαλα στρατόπεδα συγκεντρώνουν της δυνάμεις τους για την υπέρτατη σύγκρουση.

Η κριτική

Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του πρώτου μέρους του επικού τέλους, αν κι αποτελεί μια ανεξάρτητη ταινία, είναι παράλληλα και το μόνο έργο της σειράς που η Bella θ' ανοίξει τα μάτια της και θα ξέρουμε ότι ανήκει πια, με το νόμο, μαζί με τον Edward (Robert Pattinson).
Επίσης, αξίζει να παρατηρήσουμε ότι και στα δυο μέρη, των οποίων τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Bill Condon, δεν αναλώνεται ιδιαίτερος χρόνος στην αρχή των ταινιών, για να γίνει μια ήρεμη εισαγωγή του θεατή στο θέμα. Το πρώτο μέρος ξεκινά με την αναστάτωση των ετοιμασιών του γάμου και σ' αυτή τη συνέχεια, η Bella θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τα γεγονότα των δυο τελευταίων ημερών και με την νέα της ταυτότητα.
Με άλλα λόγια, η δράση παίζει κυρίαρχο ρόλο στο τελευταίο τετράωρο μέρος της ταινίας, με το τελευταίο μισό, να παίρνει τα ηνία για να προετοιμάσει τον θεατή για την γεμάτη ένταση μάχη που θα διεξαχθεί, λίγο πριν το τέλος της. Επίσης, κάποια πράγματα που σ' έναν νέο θεατή φαντάζουν εξωπραγματικά, όπως για παράδειγμα ο έρωτας του Jacob για ένα μωρό, για έναν εξοικειωμένο θεατή (ή κι αναγνώστη) αποτελούν μέρος της μυθοπλασίας. Οπότε αν δεν θυμάστε πολύ καλά την ιστορία, θα σας πρότεινα να δείτε, έστω, το πρώτο μέρος της "Χαραυγής", όπου η εξέλιξη των γεγονότων, έχει ακόμα μια λογική βάση και θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε με πιο φυσιολογικό τρόπο το τελευταίο αυτό μέρος.
Για ν' αποφύγω τα spoiler, θα ήθελα να σταθώ λίγο στα τεχνικά χαρακτηριστικά της ταινίας, αλλά και στους τίτλους τέλους της. Με το που θ' ανοίξει τα μάτια της η νεαρή πρωταγωνίστρια, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται ζουμ στα διάφορα αντικείμενα και πρόσωπα που υπάρχουν στο δωμάτιο, λειτουργεί ιδιαίτερα βοηθητικά για την κατανόηση των αυξημένων αισθήσεων που έχει η Bella ως αθάνατη. Επίσης, η εξαιρετική φωτογραφία κι η μουσική επένδυση που χαρακτηρίζουν την πενταλογία, παραμένει ποιοτικά στα ίδια επίπεδα.
Μιας και το τελευταίο αυτό μέρος, στηρίζεται περισσότερο στη δράση, η εναλλαγή της slow motion εικόνας, με κανονική ταχύτητα και λίγα σημεία fast motion, καταφέρνει να κρατήσει το βλέμμα του θεατή και να του εντείνει το ενδιαφέρον.
Ό,τι και να λέμε, όμως, και σ' όποια ηλικιακή ομάδα κι αν απευθύνονται οι συγκεκριμένες ταινίες, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η επιτυχία τους, κανείς δεν γνωρίζει αν είναι εφήμερη ή όχι, η θραύση, όμως, την οποία κάνανε, σίγουρα έχει τις βάσεις της σε μια ιδιαίτερα προσεγμένη παραγωγή, που σέβεται τον εαυτό της. Κι ο σεβασμός στις προσπάθειές τους, δεν θα μπορούσε να δειχθεί με καλύτερο τρόπο, αφού στους τίτλους τέλους, θα περάσουν εικόνες με πρόσωπα που έχουμε δει στα προηγούμενα μέρη κι όχι μόνο σ' αυτό το τελευταίο.
Σε γενικές, γραμμές δεν πιστεύω ότι το τελευταίο μέρος, θ' απογοητεύσει τους φανατικούς του "Λυκόφωτος". Σίγουρα, βέβαια, θα υπάρξουν αρνητικές αντιδράσεις από αυτούς που ποτέ δεν κατάφεραν να κατανοήσουν την επιτυχία της συγκεκριμένης κινηματογραφικής σειράς. Προσωπικά, κυρίως λόγω της μουσικής, μπορώ να πω ότι σε μερικά σημεία, παραλίγο να συγκινηθώ κιόλας, οπότε νομίζω ότι με σιγουριά μπορώ να πω ότι πετυχαίνει να κλείσει ικανοποιητικά τον κύκλο.
Βέβαια, ως τελευταία ταινία, παρά την έμφαση που δίνεται στη δράση, δεν παύει να στέλνει διάφορα μηνύματα στο νεανικό κινηματογραφικό κοινό. Το "Λυκόφως" περνά προοδευτικά, από τη σημασία του έρωτα, σ' αυτήν της φιλίας, του γάμου, της ερωτικής πράξης και φτάνει στην αξία της οικογένειας και τις γνώσεις που βρίσκονται στην παράδοση.
Οι Cullen, προκειμένου να καταφέρουν να υπερασπιστούν την οικογένειά τους, θα στραφούν για βοήθεια σε πιο μακρινούς συγγενείς τους, οι οποίοι δεν θα διστάσουν να προσφέρουν μια χείρα βοηθείας. Επίσης, τώρα που ο Jacob έχει αποτυπωθεί στην νεαρή Renesmee, η οικογένεια Cullen, έχει ενωθεί με τους θανάσιμους εχθρούς της κι όλοι μαζί ενωμένοι και σεβόμενοι τις ανάγκες του άλλου, θα προσπαθήσουν να σώσουν τη ζωή της νεαρής κόρης του Edward και της Bella.
Όσον αφορά στην παράδοση τώρα, από την αρχή του έργου, θα δούμε ότι οι μόνοι που μπορεί να έχουν απαντήσεις για τη φύση της μικρής Renesmee, είναι οι ιθαγενείς της Βραζιλίας. Εκεί είναι που, αν υπάρχουν απαντήσεις, θα δοθούν και μαζί μ' αυτές θα δοθεί κι η λύση όλων των προβλημάτων.
Με λίγα λόγια, αν ανήκετε σ' αυτούς που θέλουν να δουν πως τελειώνει η ιστορία που ξεκίνησε το 2008, δείτε την. Αν πάλι είστε φανατικός αναγνώστης των βιβλίων, έχετε ήδη πάρει μια γεύση από τις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές κι είστε σε θέση ν' αποφασίσετε το κατά πόσο σας εκφράζουν ή όχι. Σε όσους, πάλι, δεν έχουν αρέσει οι προηγούμενες ταινίες, μην περιμένετε αυτή να κάνει τη διαφορά.
Σημείωση: Ναι... και σ' αυτή την ταινία, ο Taylor Lautner βγαίνει από τα ρούχα του κι επιτέλους η Bella ζει ελεύθερα τον έρωτά της με τον Edward, χωρίς τύψεις απέναντι στον νεαρό Jacob.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη ρομαντική ταινία του 2012, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Stephenie Meyer, σε σενάριο της Melissa Rosenberg και σκηνοθεσία του Bill Condon, διάρκειας 115 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Kristen Stewart, Robert Pattinson, Taylor Lautner, Ashley Greene, Jackson Rathbone, Peter Facinelli, Elizabeth Reaser, Kellan Lutz, Nikki Reed, Mackenzie Foy, Billy Burke, Maggie Grace, Michael Sheen και Dakota Fanning.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2011) Χαραυγή: Μέρος 1

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The twilight saga: Breaking dawn - Part 1

Η υπόθεση

Η στιγμή που η ιστορία του Edward (Robert Pattinson) και της Bella (Kristen Stewart) θα λήξει ευχάριστα, πλησιάζει. Τα προσκλητήρια του γάμου τους έχουν σταλεί κι η Alice (Ashley Greene) έχει φροντίσει για όλα τα διαδικαστικά της τελετής. Ο γάμος, βέβαια, θα γίνει με την απουσία του Jacob (Taylor Lautner), αλλά στην δεξίωση, ο νεαρός λυκάνθρωπος θα δώσει το παρόν, συμπληρώνοντας έτσι την ευτυχία της πρωταγωνίστριας. Η Bella ανακοινώνει στον Jacob πως δεν είναι η τελευταία της νύχτα ως θνητή, καθώς αποφάσισε να πάρει την αθάνατη μορφή της, μετά τον μήνα του μέλιτος. Παρά τις όποιες εντάσεις δημιουργεί αυτή η απόφαση του ζεύγους, οι νεόνυμφοι θ' αναχωρήσουν για το ταξίδι τους κι η Bella, κατά τη διάρκεια αυτού, θα μείνει έγκυος κι όπως είναι λογικό, ένα έμβρυο βαμπίρ που μεγαλώνει στο σώμα μιας θνητής, δεν μπορεί ν' αποτελέσει ευχάριστη είδηση.

Η κριτική

Κι εκεί που όλοι πιστεύαμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία ταινία που θα συμπλήρωνε το καρέ της κινηματογραφικής σειράς τους "Λυκόφωτος", οι παραγωγοί αποφάσισαν να σπάσουν το τελευταίο βιβλίο της Stephenie Meyer σε δυο μέρη. Θεωρητικά, αυτό σημαίνει δυο βαρετές ταινίες. Πρακτικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς στο τελευταίο βιβλίο της σειράς εμπεριέχεται αρκετή δράση κι είναι εφικτό να σπάσει σε δυο ισοσκελή μέρη.

Βέβαια, αξιοπρόσεκτο είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία των ταινιών, ένας σκηνοθέτης αναλαμβάνει να παραδώσει δυο εκ των πέντε, συνολικά, έργων που την απαρτίζουν, προφανώς για να υπάρχει ενιαίο ύφος στο τελευταίο τετράωρο μέρος της ιστορίας. Ο Bill Condon, όμως, όπως κι οι προκάτοχοί του, μένει πιστός στις οδηγίες που παίρνει από τις προηγούμενες ταινίες και δεν αποπειράται να κάνει σημαντικές αλλαγές.

Σεναριακά τώρα, οι συντελεστές μοιάζουν να έχουν βρει τη συνταγή της επιτυχίας, αφού το τέταρτο μέρος της σειράς, θυμίζει περισσότερο την τρίτη ταινία κι η υποκριτική των ηθοποιών της, ελάχιστα διαφέρει από τις ερμηνείες τους στην "Έκλειψη".

Η ταινία, θα ξεκινήσει με τον ίδιο τρόπο που ξεκινάνε όλες οι ταινίες της σειράς. Μ' έναν πολύ γλυκό κι ήρεμο τρόπο, θα τελεστεί το μυστήριο του γάμου κι εκεί που όλα βαίνουν καλώς, θα προκύψει το πρόβλημα που θα απειλήσει την ευτυχία των ηρώων.

Η διαφορά της συγκεκριμένης ταινίας, με τις προηγούμενες, είναι ότι στην συγκεκριμένη ο νεαρός θεατής θα έρθει αντιμέτωπος με, περισσότερα του ενός, διδακτικά μηνύματα. Όπως κι η "Έκλειψη" που κάνει μια αναφορά στον έρωτα, έτσι κι εδώ το μήνυμα αυτό θα παραμείνει και θα επεκταθεί.

Όταν έρθει η ώρα, λοιπόν, για μια κοπέλα, να συνευρεθεί με ένα αγόρι για πρώτη φορά, λογικό είναι να έχει άγχος, αλλά το κυριότερο που θα πρέπει να έχει στο μυαλό της, είναι ότι θα πρέπει να είναι ο εαυτός της. Γι' αυτό το λόγο βλέπουμε την Bella να κοντεύει να λιποθυμήσει από το άγχος της σκεπτόμενη το τι θα φορέσει, ενώ τελικά θα εμφανιστεί στον Edward με την πετσέτα της μόνο. Ένα δεύτερο στοιχείο που περνά υποσυνείδητα στον θεατή, είναι αυτό της εγκυμοσύνης. Ακόμα κι όταν πιστεύεις ότι είναι αδύνατον να συλλάβεις ένα παιδί, πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα.

Σε δεύτερο πλάνο, θα δούμε την ψυχολογία της υποψήφιας μητέρας, η οποία παρόλο που ξέρει ότι το παιδί που κουβαλάει αποτελεί κίνδυνο για την ίδια, δεν παύει ούτε δευτερόλεπτο να το αγαπάει και να θέλει το καλό του. Και τελικά, όπως αποδεικνύεται, δικαίως η μάνα αγαπά το παιδί της, καθώς όσο μεγαλώνει κι αναπτύσσεται, αυτό ανταποδίδει την αγάπη της και, παρά το γεγονός ότι είναι μισό βαμπίρ, η ψυχή του είναι αγνή.

Από το σύνολο, βέβαια, δεν λείπει το γυμνό του Jacob, ο ρομαντισμός που χαρακτηρίζει και τις προηγούμενες ταινίες, το ερωτικό τρίγωνο που κατά ένα περίεργο τρόπο καταφέρνει να λειτουργήσει ως ομάδα ή το στοιχείο της δράσης που απειλεί την οικογενειακή ευτυχία και σταθερότητα. Αυτή τη φορά, ο εχθρός είναι η αγέλη των λύκων κι η επικείμενη μάχη δεν θα διαρκέσει πολύ.

Η ταινία, κινούμενη σε έντονους ρυθμούς καταφέρνει να μην κάνει κοιλιά και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού κατά τη διάρκειά της. Όπως κι οι προηγούμενες, προτείνεται σε νεαρά κορίτσια στην εφηβεία, στους θαυμαστές της σειράς, αλλά και των πρωταγωνιστών της.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη ρομαντική ταινία του 2011, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Stephenie Meyer, σε σενάριο της Melissa Rosenberg και σκηνοθεσία του Bill Condon, διάρκειας 117 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Kristen Stewart, Robert Pattinson, Taylor Lautner, Ashley Greene, Jackson Rathbone, Peter Facinelli, Elizabeth Reaser, Kellan Lutz, Nikki Reed, Billy Burke, Booboo Stewart, Julia Jones και Michael Sheen.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2010) The twilight saga: Έκλειψη

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The twilight saga: Eclipse

Η υπόθεση

Η Bella (Kristen Stewart) κι ο Edward (Robert Pattinson) ζουν τον έρωτά τους, υπό τους περιορισμούς του Charlie (Billy Burke), περιμένοντας να περάσει ένας μήνας μέχρι την αποφοίτησή τους, όπου η Bella θα γίνει βαμπίρ. Ο Charlie, όμως, μην μπορώντας να συνηθίσει στην ιδέα ότι η κόρη του, ακόμα και τιμωρημένη συνεχίζει και βγαίνει με τον Edward, της προτείνει ν' άρει την τιμωρία αν δεχτεί, εκτός του Edward, να βλέπει και τον Jaboc (Taylor Lautner). Η Bella δέχεται και προσπαθεί να ξαναφτιάξει την σχέση της με τον Jacob, ενώ παράλληλα ο Edward προσπαθεί να την πείσει να παντρευτούν. Πέραν όμως, του ερωτικού τριγώνου που δημιουργείται, η Bella καταδιώκεται από έναν στρατό νεογέννητων βαμπίρ, τα οποία δεν γνωρίζουμε από ποιούς ελέγχονται και για να εξολοθρευτούν, θα πρέπει λυκάνθρωποι κι απέθαντοι να ενώσουν τις δυνάμεις τους.

Η κριτική

Η τρίτη ταινία της σειράς του "Λυκόφωτος", επανακτά τη χαμένη, για μια ταινία, λάμψη της, επαναφέροντας τον Robert Pattinson σε πρωταγωνιστικό ρόλο, κρατώντας τον Taylor Lautner σε ρόλο δευτεραγωνιστή και θέτοντας σε πρώτο πλάνο το ερωτικό τρίγωνο μιας θνητής, ενός βρικόλακα κι ενός λυκανθρώπου και την συνεργασία των αιώνιων εχθρών, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Με αυτή την κινηματογραφική συνέχεια, οι παραγωγοί της συγκεκριμένης σειράς, διορθώνουν όλα τα λάθη που έγιναν στην δεύτερη ταινία και βάζουν την Bella να διαλέξει ανάμεσα σε δυο άντρες κι όχι δυο παιδάκια. Οι χαρακτήρες εδώ, είναι περισσότερο ρεαλιστικοί κι η μεταφορά αυτή, είναι ίσως πιο προσεγμένη από τις δυο προηγούμενές της.

Πρώτα απ' όλα, ο άκρατος ρομαντισμός των ηρώων της ταινίας θα κρατηθεί υπό περιορισμόν, αφού εδώ, πολύ σημαντικό ρόλο έχει αναλάβει η δράση, η οποία απουσίαζε ή κάλυπτε ένα πολύ μικρό κομμάτι στην πρώτη και τη δεύτερη ταινία.

Έπειτα, είναι η πρώτη φορά, που θα δούμε ότι υπάρχει μια προσπάθεια να δοθούν εξηγήσεις για τις συμπεριφορές των χαρακτήρων. Για παράδειγμα, ο Edward είναι απίστευτα ρομαντικός γιατί προέρχεται από άλλη εποχή (θα σταθώ σε αυτό το σημείο ξανά), η Rosalie (Nikki Reed) συμπεριφέρεται άσχημα στην Bella γιατί τη ζηλεύει, ο Jasper (Jackson Rathbone) έχει ζήσει για πολύ καιρό ακούγοντας το ένστικτο του δολοφόνου και τέλος οι λύκοι, λένε την ιστορία του είδους τους και απαντούν στα ερωτήματα της αιώνιας έχθρας με τους βρικόλακες.

Σε πρώτο πλάνο, βέβαια, παραμένει πάντα η Bella κι η επιλογή της ανάμεσα στο "πρέπει", με τον Jacob, και το "είναι", με τον Edward. Αυτή τη φορά η Kristen Stewart, χάνει το άνευρο παίξιμό της και παύει να περνά απότομα από την μια ψυχολογική κατάσταση στην άλλη. Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό με κάποια σατυρικά σχόλια που ακούγονται από τα στόματα των ηρώων και την επιλογή να μην παρουσιαστεί ο Jacob, για δεύτερη φορά ως γυμνασμένος βουτυρο-μπεμπές, αλλά ως κάποιος που έχει τα κότσια να διεκδικήσει αυτό που θέλει, ανάβει τα αίματα ανάμεσα στους αιώνιους εχθρούς κι επαναφέρει το χαμένο ενδιαφέρον των θεατών.

Απευθυνόμενη, δε, σ' ένα νεανικό κοινό που τώρα ακόμα ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά του κι έχοντας παράλληλα επίγνωση της ικανότητας που έχει ν' ασκήσει επιρροή σ' αυτές τις ηλικίες, δεν χάνει την ευκαιρία να κάνει μια αναφορά στο θέμα του έρωτα. Σε μια συζήτησή της με τον Charlie, η Bella θα του ανακοινώσει ότι είναι ακόμα παρθένα και λίγα λεπτά μετά, ο Edward, στηριζόμενος στο γεγονός ότι ανήκει σε μια άλλη εποχή, θα ζητήσει από τη νεαρή κοπέλα να περιμένουν μέχρι να παντρευτούν. Χωρίς να τάσσομαι, υπέρ ή κατά της συγκεκριμένης δήλωσης και δεδομένου ότι η ταινία απευθύνεται σ' ένα άκρως νεανικό κοινό, νομίζω ότι αξίζει κάποια εύσημα γι' αυτή της την απόπειρα διδακτισμού.

Όπως κι οι δυο προηγούμενές της, η ταινία συστήνεται στους λάτρεις των δυο προηγούμενων (ή έστω της πρώτης) ταινιών, στους θαυμαστές των Robert Pattinson, Taylor Lautner και Kristen Stewart και στις νεαρές θαυμάστριες των ρομαντικών ταινιών μυθοπλασίας.

Σημείωση: Η εξήγηση της "αποτύπωσης" των λύκων, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στη συνέχεια της ιστορίας, δίνεται σ' αυτή την ταινία.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη ρομαντική ταινία του 2010, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Stephenie Meyer, σε σενάριο της Melissa Rosenberg και σκηνοθεσία του David Slade, διάρκειας 124 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Kristen Stewart, Robert Pattinson, Taylor Lautner, Ashley Greene, Jackson Rathbone, Peter Facinelli, Elizabeth Reaser, Kellan Lutz, Nikki Reed, Chaske Spencer, Bryce Dallas Howard, Xavier Samuel και Dakota Fanning.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2009) The twilight saga: Νέα σελήνη

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The twilight saga: New moon

Η υπόθεση

Την ημέρα που η Bella (Kristen Stewart) κλείνει τα 18 χρόνια της, η Alice (Ashley Greene) την καλεί στο σπίτι των Cullen, για να γιορτάσουν όλοι μαζί την ενηλικίωσή της. Ανοίγοντας ένα από τα δώρα, η Bella θα κοπεί με το χαρτί κι η ύπαρξη μερικών σταγόνων αίμα θ' αναστατώσει τους Cullen, ωθώντας τον Edward (Robert Pattinson) να τραυματίσει άσχημα την αγαπημένη του, προκειμένου να της σώσει τη ζωή. Προφασιζόμενος ότι όσο τα χρόνια περνούν, η παρουσία της οικογένειας στο Forks κινεί υποψίες, ο Edward ανακοινώνει στην Bella ότι θα εξαφανιστεί από τη ζωή της. Μετά από πέντε μήνες απομόνωσης, η Bella θ' αρχίσει να συναναστρέφεται τον Jacob (Taylor Lautner), έναν 16χρονο λυκάνθρωπο, που καταφέρνει ν' απαλύνει τον πόνο της απουσίας του Edward απ' τη ζωή της. Έχει όμως ημερομηνία λήξης ο πραγματικός έρωτας;

Η κριτική

Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του "Λυκόφωτος" συνεχίζει να βαδίζει στα χνάρια της πρώτης ταινίας, συμπληρώνοντας, κατά μια έννοια, τον μύθο της αιώνιας έχθρας των λύκων και των απέθαντων και θέτοντας διάφορα ερωτήματα, για τον ρόλο και την ουσία του πραγματικού έρωτα, στο κοινό.

Η δεύτερη ταινία της σειράς, θα ξεκινήσει μ' ένα φωτεινό τοπίο και καθ' όλη τη διάρκειά της, θα δούμε ότι η εικόνα της, αν και δεν χάνει τελείως το μουντό χρώμα που χαρακτηρίζει την πρώτη, κινείται σε μια ελάχιστα φωτεινότερη χρωματική παλέτα. Άλλωστε η απουσία των βρικολάκων κι η παρουσία των λύκων, στο δεύτερο μέρος της σειράς, ενδείκνυνται για μια ελαφρώς φωτεινότερη εικόνα.

Εδώ, θα επικεντρωθούμε κυρίως στον εσωτερικό κόσμο της πρωταγωνίστριας και δεν θα μας απασχολήσει τόσο ο ψυχισμός του Edward, καθώς έχοντας στην πλάτη του 109 χρόνια, δεν τίθεται θέμα  αμφισβήτησης της ειλικρίνειας των συναισθημάτων του.

Η ταινία, προκειμένου να καταφέρει να καλύψει, μέσα στις δυο ώρες διάρκειάς της, τα βασικά σημεία του βιβλίου, δεν αναλώνει άσκοπα τον χρόνο που της δίνεται. Στην εναρκτήρια σκηνή κιόλας, αυτό που μας απασχολεί είναι η διαφορά της ηλικίας που αρχίζει σιγά-σιγά να κάνει την εμφάνισή της στο ζεύγος και που αγχώνει την Bella για την εξέλιξη της σχέσης, μιας θνητής κι ενός βρικόλακα, με το πέρασμα των χρόνων. Εκείνη είναι καταδικασμένη να γεράσει κι ο Edward θα παραμένει πάντοτε ένας όμορφος 17χρονος νέος.

Για να φανεί ακόμα εντονότερα η ανάγκη της Bella, να γίνει κι εκείνη μέλος της οικογένειας Cullen, ως δώρο θα λάβει μια φωτογραφική μηχανή, με την οποία θ' απαθανατίσει τους γύρω της και τον εαυτό της στην ηλικία που βρίσκεται τώρα. Μέσω του φωτογραφικού φακού, που έχει τη δυνατότητα να κρατήσει κάποιες στιγμές παγωμένες στο χρόνο, γίνεται σαφέστατη και γεμάτη νόημα, η επιθυμία της Bella να γίνει κι εκείνη βαμπίρ.

Το ζήτημα, όμως, είναι πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δεχτεί την επιθυμία μιας έφηβης, να την μετατρέψει σ' ένα τέρας, αφαιρώντας της την ψυχή. Από την άλλη πάλι, μια θνητή κι ένας βρικόλακας δεν ανήκουν στον ίδιο κόσμο. Όσο βρίσκονται μαζί, η Bella, αποτελεί κίνδυνο για τον Edward και την οικογένειά του, αλλά κυρίως οι Cullen αποτελούν κίνδυνο για 'κείνη. Έτσι, χωρίς να μένει άλλη λύση, το σύγχρονο ζεύγος "Ρωμαίος κι Ιουλιέτα" πρέπει να βρει τη δύναμη να πει τ' οριστικό "αντίο".

Η Bella, όσο καιρό απουσιάζει ο Edward, υποφέρει από συνεχείς εφιάλτες, πέφτει σε κατάθλιψη, αλλά σταδιακά η ζωή της θ' αρχίσει να γίνεται περισσότερο φυσιολογική, καθώς ο νεαρός Jacob τη συστήνει στον κόσμο του και προσπαθεί συνεχώς να τη διεκδικήσει. Ας μην ξεχνάμε, κιόλας, ότι πριν φύγει ο Edward από το Forks, έχει ήδη αρχίσει να υπάρχει μια ερωτική ατμόσφαιρα, που προϊδεάζει για το τι μέλει γενέσθαι, ανάμεσα στην Bella και τον Jacob. Η αλλαγή που επιφυλάσσει ο δεύτερος, δε, σε συνδυασμό με την γυμνόστηθη εμφάνισή του στην πλειοψηφία των σκηνών όπου πρωταγωνιστεί, δεν θ' αφήσουν και πολλά περιθώρια στην νεαρή πρωταγωνίστρια να τον αρνηθεί.

Παρόλα αυτά, η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, δεν χωρά τρίτους κι αν η πρώτη ταινία, θύμιζε στο ελάχιστο τον σαιξπηρικό έρωτα των δυο νέων, αυτή είναι η πιο πιστή μεταφορά του έργου, καθώς θέτει επί τάπητος το θέμα της τραγικής αυτοκτονίας. Ακόμη κι όσοι δεν γνωρίζουν την ιστορία του θρυλικού έρωτα των δυο νέων, όλοι ξέρουν το τραγικό τέλος που τους βρίσκει, όταν αυτοκτονώντας κι οι δυο, καταφέρνουν να ενωθούν, με τα άψυχα σώματά τους να κείτονται δίπλα-δίπλα. Λίγο-πολύ, αυτή την κατάληξη πρόκειται να έχουν ο Edward κι η Bella, εκτός βέβαια κι αν καταφέρουν να νικήσουν το χρόνο.

Ίσως σαν σεναριακή δομή, να μιλάμε για μια πιο χοντροκομμένη κινηματογραφική μεταφορά, αφού στο βιβλίο θίγονται περισσότερα του ενός ζητήματα κι επιπλέον δεν γίνεται καμία προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι αντιδράσεις των ηρώων. Η πρωταγωνίστρια από το άνευρο παίξιμό της, στην πλειοψηφία της ταινίας, περνά σε απότομα ξεσπάσματα. Ο νεαρός λύκος, αν κι έχει πιο σταθερό και φυσιολογικό χαρακτήρα από τους υπόλοιπους, παρουσιάζει κι εκείνος μερικές αδικαιολόγητες αντιδράσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την συνεχή ημίγυμνη παρουσία του, τον χαρακτηρίζουν ψεύτικο. Και τέλος, ο συναισθηματικός βρικόλακας, ξεπερνά τα όρια του μελοδραματισμού.

Από σκηνοθετικής πλευράς, δεν μπορώ να πω ότι με την αλλαγή που έγινε, η συγκεκριμένη ταινία, ωφελήθηκε σημαντικά. Ίσως να μπορούμε ν' αναφερθούμε σε μια σκηνή που η άποψη του καινούργιου σκηνοθέτη έπαιξε σημαντικό ρόλο, αλλά από 'κει κι έπειτα, υπάρχει πολύ μικρή διαφορά από την προηγούμενη, χωρίς να μπορώ να πω ότι είναι και θετική.

Εν κατακλείδι, η ταινία προτείνεται στις φανατικές θαυμάστριες των Taylor Lautner και Robert Pattinson, στους λάτρεις της πρώτης ταινίας που αγωνιούν να μάθουν τη συνέχεια της ιστορίας, αλλά και σε όλες τις νεαρές έφηβες κοπέλες, που τρελαίνονται για ρομαντικές ιστορίες και δεν ενοχλούνται από την υπερβολή, στην οποία μπορεί να φτάνουν αυτές.

Βαθμολογία: 1,5/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη ρομαντική ταινία του 2009, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Stephenie Meyer, σε σενάριο της Melissa Rosenberg και σκηνοθεσία του Chris Weitz, διάρκειας 130 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Kristen Stewart, Taylor Lautner, Robert Pattinson, Ashley Greene, Billy Burke, Michael Sheen, Dakota Fanning, Peter Facinelli και Rachelle Lefevre.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes 

(2008) Λυκόφως

Αγγλικός/Πρωτότυπος τίτλος: Twilight

Η υπόθεση

Η Bella (Kristen Stewart) είναι μια 17χρονη κοπέλα, η οποία από την ηλιόλουστη Αριζόνα, μετακομίζει στο σπίτι του πατέρα της, που βρίσκεται στο μουντό Forks της Washington. Στο καινούργιο της σχολείο, οι συμμαθητές της, θα την υποδεχτούν πολύ φιλικά και θα την κάνουν αμέσως μέλος της κοινότητάς τους. Εκείνη, όμως, από την πρώτη στιγμή που θ' αντικρίσει την οικογένεια Cullen, και πιο συγκεκριμένα τον Edward (Robert Pattinson), έναν απόκοσμο ελκυστικό νεαρό, το μόνο που θα θελήσει θα 'ναι να τον γνωρίσει. Ο Edward, αν και μοιάζει να μην την συμπαθεί και πολύ, θα της σώσει τη ζωή κι έτσι, οι δυο τους θα έρθουν πιο κοντά. Όταν πια η Bella ανακαλύψει την πραγματική ταυτότητα του Edward και του το φανερώσει, μην έχοντας την δυνατότητα ν' αρνηθούν τα συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, θα βρεθούν σε μια επικίνδυνη σχέση και για τους δυο τους.

Η κριτική

Το "Λυκόφως" θα μπορούσε κάλλιστα ν' αποτελέσει την αρχή όλης αυτής της μανίας που έχει κατακλύσει, εδώ και μερικά χρόνια, το εφηβικό κοινό, αλλά και τις εταιρίες παραγωγής κινηματογραφικών έργων ή τηλεοπτικών σειρών. Και για να πω και τη μαύρη μου αλήθεια, δεν μπορώ να πω ότι δεν καταλαβαίνω το "γιατί;".

Χωρίς ν' ανήκω στους φανατικούς θαυμαστές του πρωταγωνιστικού ζεύγους, ανήκω στο κομμάτι του κοινού που είδαν την ταινία όταν κυκλοφόρησε κι οφείλω να ομολογήσω ότι, παρά τα όσα έχουν γραφεί κι ειπωθεί, πρέπει κάποια στιγμή να παραδεχτούμε ότι για το κοριτσίστικο εφηβικό κοινό, στο οποίο απευθύνεται κιόλας η ταινία, το θέμα που πραγματεύεται, ήταν αρκετά πρωτότυπο και σύγχρονο, καθώς δεν αναφέρεται σε μια οποιαδήποτε ιστορία αγάπης, αλλά σε μια, φύσει αδύνατον να πληρωθεί, κοινή επιθυμία δυο νέων.

Θα διαφωνήσω, επίσης, με όσους υποστηρίζουν ότι η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Stephenie Meyer έγινε με πολύ πρόχειρο τρόπο, αντικρούοντας το επιχείρημά τους με την εισπρακτική επιτυχία της εν λόγω ταινίας και με το γεγονός ότι σπάνια το κινηματογραφικό αποτέλεσμα μιας μεταφοράς, καταφέρνει να ξεπεράσει ή έστω να πλησιάσει ποιοτικά, το λογοτεχνικό κείμενο.

Οι στυλιζαρισμένοι χαρακτήρες, το "κακογραμμένο (όπως λέγεται)" σενάριο, η απόκοσμη αίσθηση που αποπνέει στο σύνολό της η παραγωγή κι η μουντή φωτογραφία σε συνδυασμό με την πανέμορφη μουσική επένδυση και τα καταπράσινα τοπία, στα οποία είναι γυρισμένη η ταινία, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στον ψυχισμό των δυο ηρώων, κάνοντας την ιστορία τους να μοιάζει τόσο πολύ σε μια σύγχρονη μεταφορά του κλασικού "Ρωμαίος κι Ιουλιέτα".

Μια κοπέλα χωρισμένων γονέων που, παρόλο που κεντρίζει το ενδιαφέρον των συνομήλικων της, έχει επιλέξει να κλειστεί στον εαυτό της χρησιμοποιώντας την μοναξιά ως ασπίδα προστασίας, θα ερωτευτεί το μόνο πλάσμα που δεν μπορεί να έχει. Κι ας είμαστε ειλικρινείς, ειδικότερα στις ηλικίες που τα δυο φύλα αναζητούν τη σεξουαλικότητά τους, το σύνηθες φαινόμενο είναι η εμμονή σ' έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, είτε αυτός αποκτά υπόσταση στο πρόσωπο ενός καθηγητή, είτε στο πιο δημοφιλές παιδί του σχολείου, που όλες θέλουν και καμιά δεν μπορεί να έχει.

Επίσης, αξίζει ν' αναφέρω ότι τίποτα δεν διεγείρει περισσότερο τις αισθήσεις από την εκπλήρωση του ανεκπλήρωτου, κι αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, ο Edward δεν είναι ένα δημοφιλές κωλόπαιδο, που μέσα στην ανωριμότητά του, και να βρει τον πραγματικό έρωτα δεν θα μπορέσει να τον εκτιμήσει. Αντιθέτως, είναι ένας μυστηριώδης νεαρός, που παραμένει μακριά από τα κοινά, όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη να μην βλάψει κανέναν, αλλά που ταυτόχρονα δεν έχει χάσει την θνητή του ταυτότητα και δεν μπορεί ν' αντισταθεί στην, εξίσου μυστηριώδη, νέα παρουσία που θα κάνει την εμφάνισή της στη ζωή του.

Από πλευράς ερμηνειών, δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για υποκριτική αποκάλυψη, για κανένα μέλος του cast. Έχοντας επιλέξει, βέβαια, τον Robert Pattinson για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, οι συντελεστές κερδίζουν αυτόματα τις καρδιές του νεαρού θηλυκού κοινού. Παράλληλα, η λογοτεχνική ατμόσφαιρα που παραμένει εμφανής, δυστυχώς, δεν λειτουργεί θετικά, καθώς για τον περισσότερο κόσμο η σύγκριση με το μυθιστόρημα είναι αναπόφευκτη.

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, θα χαρακτήριζα την συγκεκριμένη ταινία μια αξιόλογη παραγωγή που απευθύνεται σε κοπέλες εφηβικής ηλικίας που βρίσκονται μεταξύ φωτός και σκότους και μπορούν να ταυτιστούν με μεγάλη ευκολία με την πρωταγωνίστρια της ταινίας, αλλά και σε όλες τις μικρές θαυμάστριες του Robert Pattinson, καθώς η ενσάρκωση του Edward, αποτελεί τον καλύτερο ρόλο της, μέχρι στιγμής, καριέρας του.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη ρομαντική ταινία του 2008, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Stephenie Meyer, σε σενάριο της Melissa Rosenberg και σκηνοθεσία της Catherine Hardwicke, διάρκειας 122 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Kristen Stewart, Robert Pattinson, Peter Facinelli, Elizabeth Reaser, Ashley Greene, Kellan Lutz, Billy Burke, Cam Gigandet, Edi Gathegi, Rachelle Lefevre και Taylor Lautner.

Οι σύνδεσμοι

Trailer 

Imdb 

Rotten Tomatoes