28 Αυγούστου 2012

(2012) Ted

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Ted


H υπόθεση
Ο John Bennett (Mark Wahlberg), ένα 8χρονο αγόρι χωρίς φίλους, παίρνει από τους γονείς του ως δώρο Χριστουγέννων έναν αρκούδο, τον οποίο κι ονομάζει Teddy (φωνή: Seth MacFarlane). Ο Teddy, έχει την ικανότητα να λέει "Σ' αγαπώ", αλλά ο μικρός John, έχοντας την ανάγκη ενός πραγματικού φίλου, το ίδιο βράδυ, εύχεται, να μπορούσε ο Teddy να μιλήσει στ' αλήθεια. Το επόμενο πρωί, η ευχή του έχει πραγματοποιηθεί. Ο John κι ο Ted ορκίζονται αιώνια φιλία... και πράγματι, 27 χρόνια αργότερα, τους βρίσκουμε να συγκατοικούν και να κάνουν παρέα, σα δυο μικρά παιδιά σε σώματα (ή με φωνές) ενηλίκων. Για τον Ted και τον John, η ζωή δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη, μέχρις ότου η Lori (Mila Kunis), η τετραετής σχέση του John, να του υποδείξει την πραγματική του ηλικία και να τον αναγκάσει να ωριμάσει... κάτι που περιπλέκει, κάπως, τα πράγματα.

Η κριτική
Η ταινία, από πολλούς, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "κλασική αμερικανιά", αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Αμερικανιά είναι, κλασική όμως, σίγουρα δεν τη λες. Απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, σε ενήλικες, το πολύ 60άρηδες, άντρες, αλλά και σε όσους αρέσει το χοντροκομμένο χιούμορ και δεν τους ενοχλεί η συνεχής βωμολοχία.
Ο χαρακτήρας του Ted, αν είχε παρουσιαστεί ως άνθρωπος, θα ήταν ο κλασικός, συνήθως χοντρούλης, αποτυχημένος φίλος του ήρωα, που αρνείται πεισματικά να μεγαλώσει, που δεν έχει υποχρεώσεις στη ζωή του και συνεχώς παρασέρνει τον ήρωά μας, σε ανώριμες και παιδιάστικες συμπεριφορές, αλλά που παρόλα αυτά, αγαπάει πραγματικά το φίλο του και θέλει το καλύτερο γι' αυτόν. Το γεγονός όμως, ότι ο Ted δεν είναι άνθρωπος, αλλά αρκούδι, είναι αυτό που κάνει την κωμωδία ευφυέστατη. Ακόμα κι αν πείσεις το θεατή ότι υπάρχει ένα αρκούδι που μιλάει, δεν του γεννάς αυτόματα και την προσδοκία, αυτό, να συμπεριφέρεται σαν οποιονδήποτε 27χρονο. Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι απλά ένα αρκούδι και σ' ένα αρκούδι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει "Duuude... grow up!!!".
Ο χαρακτήρας του John τώρα, είναι αυτός του καλού παιδιού. Αυτού δηλαδή, που έχει περάσει μια δύσκολη παιδική ηλικία κι έχει μάθει να εκτιμά τη φιλία, περισσότερο απ' όλα τ' άλλα αγαθά στη ζωή του, και γι' αυτό το λόγο, αφήνει να τον παρασέρνουν. Η διαφορά με τον κολλητό του, είναι ότι έχει συναίσθηση των ευθυνών, αλλά και των καθηκόντων ενός ατόμου της ηλικίας του, έχει τη διάθεση να προχωρήσει τη ζωή του ένα βήμα παραπέρα, έχει ακόμα αποκτήσει κι όλα τα φόντα για να το κάνει, αλλά όσο έχει το φιλαράκι του, ως την ασφαλιστική δικλείδα, από δίπλα, ποτέ δε θα πάρει απόφαση, να μπει στη διαδικασία της ενηλικίωσης.
Η Lori αντίθετα, είναι η φωνή της λογικής. Είναι η πετυχημένη γυναίκα, αυτή που έχει καταφέρει, σ' επαγγελματικό επίπεδο, να πραγματοποιήσει τους στόχους της, αλλά σε προσωπικό, έχει αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν όπως να 'ναι. Τα χρόνια έχουν περάσει όμορφα κι ανέμελα μεν, αλλά έρχεται η στιγμή που θα συνειδητοποιήσει ότι έχει κι άλλες απαιτήσεις από μια σχέση. Έτσι λοιπόν, θέτει στο σύντροφό της το δίλημμα "...ή ωριμάζεις κι είμαστε καλά μαζί ...ή μένεις με το φίλο σου και καλά να περνάτε". Και το μπαλάκι, πλέον, βρίσκεται στο γήπεδο του John, ο οποίος, καλείται ν' αποφασίσει, έχοντας απ' το ένα αυτί το διαβολάκι κι απ' το άλλο το αγγελάκι, να τον καθοδηγούν.
Προσωπικά δεν έχω δει "Family guy", τουλάχιστον όχι πολύ, και συνεπώς δεν είμαι θαυμάστρια του MacFarlane. Όμως, τρελαίνομαι γι' αυτό το "κάφρικο χιούμορ", γελάω σαν 5χρονο κάθε φορά που βλέπω μια πετυχημένη ταινία αυτού του είδους, γιατί κάθε φορά με βρίσκει τελείως απροετοίμαστη. Η ταινία, δεν είναι αυτό που λέμε, μια καλή, οικογενειακή κωμωδία, οπότε δεν είναι για όλους. Όπως λέω και στην αρχή της κριτικής, απευθύνεται κυρίως στο αντρικό κοινό, που έχει διατηρήσει την επαφή με την ηλικία του 15-25χρονου εαυτού του. Δε θα την πρότεινα σε κάποιον που θέλει να πάει το παιδί του να τη δει, ούτε σε κάποιον που δέχεται μεν το χιούμορ, αλλά μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Θα την πρότεινα όμως, σε όλους όσους δεν έχουν αναστολές σ' ό,τι αφορά το γέλιο και μπορούν να γελάσουν ακόμα και με τα πιο αηδιαστικά πράγματα.
Σημείωση: Προσωπικά, τρελάθηκα με την guest εμφάνιση του Sam J. Jones, του ηθοποιού δηλαδή που ενσάρκωνε τον Flash Gordon, στην ομώνυμη ταινία του '80. Εκεί συνειδητοποίησα, ότι η σάτιρα αυτής της ταινίας, πραγματικά δεν έχει όρια.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη κωμωδία του 2012, βασισμένη σε ιστορία του Seth MacFarlane, σε σενάριο των Seth MacFarlane, Alec Sulkin και Wellesley Wild και σκηνοθεσία του Seth MacFarlane, διάρκειας 106 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Mark Wahlberg, Seth MacFarlane, Mila Kunis, Giovanni Ribisi και Joel McHale.

Οι σύνδεσμοι
Rotten Tomatoes

2 σχόλια:

  1. Ομολογώ ότι ενώ τρελένομαι για Seth, αυτλη η ταινία με έχει διχάσει πριν ακόμα την δω. Ξέρω το humor που θα δω, ξέρω ότι θα γελάσω αλλά νιώθω ότι κάπου το έχω ξαναδεί πρόσφατα το όλο concept και αυτό με αποτρέπει. Δεν ξέρω αν έχει υποπέσει στην αντίληψή σου το The beaver με τον Mel Gibson. Προσπάθησα να βρω email να σου στείλω γιατί θέλω να σχολιάσω τόσα πολλα που είναι κρίμα να καταναλώνω τόσο χώρο στο blog αλλά δεν τα κατάφερα. :) Με εκτίμηση Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάνο μου, καλησπέρα! Να σου πω την αλήθεια, προσωπικά δε μου φαίνεται αντιγραφή του "The beaver". Σίγουρα και τα δυο έχουν κοινά, αλλά περισσότερο θ' ανησυχούσα στη θέση σου μήπως ο MacFarlane, δεν έχει πετύχει, αντιγράφοντας τον εαυτό του στο Family Guy! Προσωπικά μου άρεσαν και οι δυο ταινίες, αλλά το "Ted", βασίζεται περισσότερο στο χοντροκομμένο χιούμορ, όχι σ' ένα γλυκό κι ανάλαφρο κι απευθύνεται σε ένα νεανικό σχετικά κοινό, σε αντίθεση με την ταινία του Mel Gibson που κάνει για όλες τις ηλικίες. Δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά άμα θα σου αρέσει, κρίνοντας από το "The beaver", γιατί δεν είναι τόσο προφανές το κοινωνικό στοιχείο στον "Ted", αλλά αν το "Family guy" σου ταιριάζει σαν χιούμορ, νομίζω ότι δε θα σε απογοητεύσει! Ελπίζω να μη σε ζάλισα και να σε βοήθησα κάπως! Αν έχεις τις αμφιβολίες σου πάντως, θα σου πρότεινα να περιμένεις να το δεις σε DVD, γιατί δεν είναι από τις κωμωδίες που θ' αρέσουν σε μεγάλο ποσοστό στο κοινό. Έχει πολλές "κάφρικες" σκηνές και νομίζω στοχεύει περισσότερο στο κοινό του "Family guy"! :) Με εκτίμηση Μαριλένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή