Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Found footage. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Found footage. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

7 Νοεμβρίου 2012

(2012) The dinosaur project

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The dinosaur project


Η υπόθεση
Μετά τις διάφορες τηλεοπτικές αναφορές στο μυθικό αφρικανικό τέρας "Mokele mbembe", μια ομάδα πεπειραμένων εξερευνητών του Βρετανικού Συλλόγου Κρυπτοζωολογίας θα ξεκινήσει ένα ταξίδι με σκοπό να επιβεβαιώσει την ύπαρξη αυτού του πλάσματος, αλλά και τη φύση του. Η ομάδα, όμως, εξαφανίζεται μέσα στη ζούγκλα του Κονγκό και τρεις βδομάδες μετά, θα κάνει την εμφάνισή του ένα σακίδιο με κινηματογραφικό υλικό που ξεπερνά τις 100 ώρες, μέσα στο οποίο περιέχονται ντοκουμέντα για την ύπαρξη δεινοσαύρων.

Η κριτική
Το "The dinosaur project" ανήκει στις ταινίες found footage, κι αποτελεί ένα από τα χειρότερα δείγματα του είδους. Προσωπικά, δεν μου αρέσει που δεν μου αρέσει αυτή η κατηγορία ταινιών, αν από τις πρώτες ταινίες που τύχαινε να παρακολουθήσω, ήταν η συγκεκριμένη, πιθανότατα να μην επιχειρούσα ποτέ να ξαναδώ κάτι αντίστοιχο.
Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η ταινία θα ξεκινήσει προβάλλοντας ένα μήνυμα στο οποίο ο θεατής πληροφορείται ότι το 80λετπο αποτέλεσμα της ταινίας είναι μια συρραφή από το υλικό υψηλής ευκρίνειας που κινηματογράφησε η ομάδα, το οποίο ξεπερνά τις 100 ώρες. Και λέω εγώ με το φτωχό μυαλό μου: Το έργο που είδα, το πολύ να καλύπτει 72 ώρες. Ας πούμε λοιπόν, ότι τα μέλη της ομάδας κινηματογραφούσαν τα πάντα, με πολλές κάμερες. Νομίζω ότι αν από μια περιπέτεια 72 ωρών, προέκυψαν 100 ώρες αμοντάριστου υλικού και το αποτέλεσμα που μπορεί να παρουσιαστεί και να καλύψει επαρκώς και τις 72 ώρες, ανάγεται στα 80 λεπτά, δεν θέλει και πολύ μυαλό να καταλάβει κανείς για τι υπέρτατη αρλούμπα μιλάμε. Η υπερβολή σ' όλο της το μεγαλείο.
Αξίζει εδώ ν' αναφέρω ότι το "Mokele mbembe" είναι ένα υπαρκτό μυθικό πλάσμα της Αφρικανικής ηπείρου. Όταν λέω, βέβαια, υπαρκτό, δεν εννοώ ότι το έχω δει με τα μάτια μου, αλλά όπως υπάρχει το τέρας του Loch Ness στη Σκωτία ή ο Bigfoot στην Αμερική, έτσι υπάρχουν φήμες και για ένα τέρας στο Κονγκό με τ' όνομα "Mokele mbembe". Θα μου πείτε τώρα, για ποιό λόγο επέλεξαν το συγκεκριμένο που είναι σχετικά άγνωστο κι όχι κάποιο από τα δυο πιο γνωστά. Μα φυσικά γιατί, στην Αφρική, δεν θα τους κράξει πολύς κόσμος αν ανακαλύψουν έναν ολόκληρο ζωολογικό κήπο, γεμάτο από διάφορα είδη δεινοσαύρων, μιας κι είναι γνωστό ότι μεγάλες εκτάσεις της δεν έχουν ποτέ εξερευνηθεί.
Οπότε, λίγο να βάλεις το αρχικό μήνυμα που σ' ενημερώνει ότι το, αψεγάδιαστα μονταρισμένο, 80λπετο υλικό που θα παρακολουθήσεις είναι πραγματικό. Λίγο να βάλεις την υπερβολή του, που σ' εκνευρίζει το ότι σε θεωρούν τόσο ανεγκέφαλο και περιμένουν τη συγκατάθεσή σου, έστω και για 80 λεπτά, ότι αυτό που παρακολουθείς έχει κάποιες ρεαλιστικές βάσεις. Άλλο λίγο, οι αντιπαθητικοί χαρακτήρες, που από τις συστάσεις και μόνο, χαίρεσαι που ξέρεις ότι οι μισοί από αυτούς θα πεθάνουν, και για το τέλος το καλύτερο, η εικόνα της κάμερας.
Η εικόνα της κάμερας, η οποία έχει μερικά black screens, που άμα ήταν από μονταρισμένο υλικό 100 ωρών θα είχαν αφαιρεθεί. Η ίδια εικόνα που κουνάει πολύ και καταγράφει ό,τι να 'ναι. Κι αυτή η εικόνα που προέρχεται από τις διασωθείσες κάμερες, που ενώ κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου, ψήθηκαν όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές που θα επέτρεπαν την επικοινωνία, περιέργως όλες οι κάμερες σώθηκαν.
Με λίγα λόγια λοιπόν... Άσε μας πουλάκι μου, που δεν έχεις πώς να σκοτώσεις το χρόνο σου, γυρνάς ό,τι σου κατέβει στην κεφάλα και περιμένεις ο άλλος να ξοδέψει τον χρόνο του να το παρακολουθήσει. Ταινία να γυρνούσα μ' ένα ζόμπι καλύπτοντας μια διαδρομή του τραμ από την αφετηρία ως τον τερματικό σταθμό, περισσότερο ενδιαφέρον θα 'χε... άσε που θα 'χε και μια πρωτοτυπία!

Βαθμολογία: 0/5

Τα σχετικά
Βρετανική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας του 2012, βασισμένη σε ιστορία των Sid Bennett και Tom Pridham, σε σενάριο των Sid Bennett και Jay Basu και σκηνοθεσία του Sid Bennett, διάρκειας 83 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Matt Kane, Richard Dillane, Peter Brooke, Abena Ayivor, Stephen Jennings και Natasha Loring.

Οι σύνδεσμοι
Imdb 

10 Οκτωβρίου 2012

(2012) V/H/S

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: V/H/S


Η υπόθεση
Μια ομάδα ατόμων, που βγάζει χρήματα από βιντεάκια σεξουαλικού περιεχομένου, τα οποία πουλάει στο διαδίκτυο, θα εισβάλλει σ' ένα σπίτι για να κλέψει μια κασέτα vhs. Εκεί θα τους περιμένει μονάχα ένα πτώμα και μια στοίβα από κασέτες. Προσπαθώντας να βρούνε την κασέτα που τους έχει ζητηθεί, ένα-ένα, τα πέντε μέλη της ομάδας, θα ξεκινήσουν να βάζουν στο βίντεο, ο καθένας από μια κασέτα, την οποία και παρακολουθεί. Το περιεχόμενο της κάθε κασέτας διαφέρει από τις υπόλοιπες, αλλά το κοινό τους σημείο είναι η φρίκη... αλλά για μισό λεπτό... πού πήγαν όσοι είδαν κάποια κασέτα;

Προ της κριτικής
Προτού ξεκινήσω την κριτική, νομίζω θα ήταν τίμιο να μιλήσω για τη σχέση μου με το είδος αυτό. Τις ταινίες found footage ποτέ μου δεν κατάφερα να τις δω σαν κινηματογραφικό είδος που εξυπηρετεί κάποιο σκοπό.
Ακόμα και στο "The blair witch project", το οποίο δεν είδα ετεροχρονισμένα (το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί όσοι ζούσατε εκείνη την εποχή, πιστεύω, θυμάστε τον ντόρο που είχε γίνει γύρω από την ταινία), δεν κατάφερα να βρω κάποιο νόημα, δεν τρόμαξα... και παρά το νεαρό της ηλικίας μου, δεν μου έκανε καμία απολύτως αίσθηση. Επίσης σε κάποια συνέχεια της "Μεταφυσικής δραστηριότητας" κατάφερε να με πάρει κι ο ύπνος. Η μόνη ταινία του είδους που δεν έχω νιώσει να χάνω το χρόνο μου ήταν το "Rec".
Παρόλα αυτά, ομολογώ ότι έχω δει όλες τις συνέχειες κι εξακολουθώ να τις παρακολουθώ, μόνο και μόνο γιατί ελπίζω να κατανοήσω κάποια στιγμή τον λόγο της επιτυχίας του είδους αυτού. Και τώρα, με καθαρή συνείδηση μπορώ να ξεκινήσω.

Η κριτική
Η ταινία αποτελείται από έξι εικοσάλεπτα φιλμάκια found footage. Τα πέντε από αυτά παρεμβάλλονται, ενώ το πρώτο είναι κι αυτό που έχει την ευθύνη της σύνδεσης των υπολοίπων.
Η διαφορά της συγκεκριμένης ταινίας με τις υπόλοιπες του είδους της είναι ότι, εδώ, ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει έξι ταινίες μικρούς μήκους κι όχι μια μεγάλου. Αυτό, μπορεί για κάποιους να λειτουργήσει αρνητικά, για κάποιους άλλους θετικά.
Ένα από τα βασικά στοιχεία των ταινιών found footage, πάντως, είναι ότι, δημιουργώντας στον θεατή την ψευδαίσθηση του home-made video, τον κάνουν να αισθάνεται παρών σε ό,τι φρικιαστικό πρόκειται να συμβεί στην εκάστοτε ομάδα.
Με την απουσία των εφέ, ο τρόπος που επιτυγχάνουν να κάνουν το κοινό να συμπαρασταθεί στους πρωταγωνιστές, είναι είτε μέσω της διάρκειάς τους, που δεν ξεπερνά τη διάρκεια μιας 80λεπτης video-κασέτας, κάνοντας την ταινία αληθοφανή και δίνοντας παράλληλα στο θεατή τη δυνατότητα να προλάβει να διαμορφώσει μια ψυχολογία ομάδας, είτε δείχνοντας τους πρωταγωνιστές στην καθημερινότητά τους και παρουσιάζοντας στον θεατή ένα δείγμα της προσωπικότητα του κάθε ατόμου.
Δυστυχώς, η μικρή διάρκεια των ταινιών της συγκεκριμένης ταινίας είναι καταδικασμένη να θεωρηθεί αποτυχία από τους λάτρεις τους είδους, ακριβώς γιατί δεν αφήνει στον θεατή καμία δυνατότητα να προλάβει να "δεθεί" με τους χαρακτήρες ή την εκάστοτε παρέα.
Για τους μη-φανατικούς, πάλι, ίσως η συγκεκριμένη προσέγγιση να είναι προτιμότερη. Από το να βλέπεις τις ίδιες και τις ίδιες φάτσες επί μια ώρα και κάτι ψιλά, περισσότερο ενδιαφέρον έχει να παρακολουθείς κάτι διαφορετικό και να αλλάζεις παραστάσεις. Αλλά και πάλι, οι 2 ώρες σύνολο, πάνε πολύ.
Άλλο ένα στοιχείο που κάνει την συγκεκριμένη ταινία ν' αποτύχει, είναι ότι οι δυο στις έξι ταινίες, έχουν ως πρωταγωνιστές ομάδες αντιπαθητικών ατόμων (δεν αποκλείεται κάποιοι από εσάς να διαφωνήσετε), οι οποίοι τα 'θελαν και τα 'παθαν. Η μια από αυτές έχει ως πρωταγωνιστές μια ομάδα ηλιθίων που πηγαίνει γυρεύοντας, αφού ακούνε μια τρελή που καλά-καλά δεν την ξέρουν κιόλας. Άλλη μια σε κάνει να λυπηθείς την κακομοίρα την πρωταγωνίστρια και να σκέφτεσαι, αφού τελειώσει το ταινιάκι, τι ακριβώς παρακολούθησες. Η δεύτερη παρεμβαλλόμενη ταινία, έχει ως πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι, παντελώς αδιάφορο στον θεατή. Κι η μόνη, της οποίας τους πρωταγωνιστές τους λυπάσαι λίγο, είναι της τελευταίας... αλλά ποιός κάθεται να δει μέχρι το τέλος;
Εκτός, βέβαια, της ψυχολογίας των πρωταγωνιστών, η ταινία αποτυγχάνει και στη σύνθεση του συνόλου. Υποτίθεται ότι τα video είναι τραβηγμένα από διαφορετικά άτομα. Για ποιό λόγο λοιπόν σε όλα η εικόνα είναι τόσο επιτηδευμένα κουνημένη(;) ή, στην πλειοψηφία τους, να παρεμβάλλονται εικόνες από ενδιάμεσα video(;).
Σαν ταινία found footage, τολμώ να πω ότι δεν είναι από τα καλύτερα δείγματα του είδους της. Σαν ταινία τρόμου, είναι μια ταινία found footage, που πόσο πια να σε τρομάξει(;), περισσότερο μπορεί να σε κάνει ν' αηδιάσεις ή να αδιαφορήσεις. Βέβαια δεν μπορώ να πω, το ενδιαφέρον της, να δεις αν όλο αυτό καταλήγει κάπου, το έχει. Σε γενικές γραμμές, δεν προτείνεται. Τώρα, αν έχετε την περιέργεια να το δείτε, ελπίζω να καταφέρει να σας κάνει να με διαψεύσετε.

Βαθμολογία: 1/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη ταινία τρόμου, σε σενάριο των Simon Barrett, Matt Bettinelli-Olpin, David Bruckner, Tyler Gillett, Justin Martinez, Glenn McQuaid, Radio Silence, Nicholas Tecosky και Chad Villella και σκηνοθεσία των David Bruckner, Glenn McQuaid, Radio Silence, Joe Swanberg, Ti West και Adam Wingard, διάρκειας 116 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Calvin Reeder, Lane Hughes, Adam Wingard και Hannah Rose Fierman.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes