Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δράσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δράσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

4 Οκτωβρίου 2012

(2004) Στη σκιά των κατασκόπων

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The Bourne supremacy


Η υπόθεση
Ο Jason Bourne (Matt Damon) έχει αποσυρθεί, μαζί με την Marie (Franka Potente), κάπου στην Ινδία. Ο ίδιος έχει αποφασίσει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του ήρεμα, μακριά από κινδύνους. Για όσους κατέχουν, όμως, υψηλά αξιώματα στη C.I.A., ο Jason Bourne, πάντα θα αποτελεί κίνδυνο και γι' αυτό το λόγο πρέπει να βρεθεί και να αφανιστεί. Έτσι, ένας Ρώσος πράκτορας στέλνεται στην Ινδία να τον δολοφονήσει. Η επιχείρηση αποτυγχάνει, αλλά η Marie δολοφονείται. Ο Bourne, τώρα θα πρέπει να επιστρέψει, ν' ανακαλύψει τον λόγο που δολοφονήθηκε η αγαπημένη του, αλλά και να πάρει εκδίκηση για το θάνατό της. Αυτό που δεν έχει υπολογίσει, όμως, είναι ότι εκτός από τον Ρώσο πράκτορα, καταζητείται κι από την C.I.A. για ένα έγκλημα που δεν έχει διαπράξει.

Η κριτική
Το "Στη σκιά των κατασκόπων" γυρισμένο στα χνάρια του "Χωρίς ταυτότητα", καταφέρνει να εκπλήξει θετικά το θεατή, καθώς επάξια έρχεται να συμπληρώσει την πρώτη και να προλογίσει την επόμενη συνέχεια. Οι Tony Gilroy κι Paul Greengrass έχουν καταφέρει, με τη συνεργασία τους, να κρατήσουν την δεύτερη ταινία της κινηματογραφικής σειράς σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Στην δεύτερη συνέχεια, εφόσον δεν υπάρχει η ανάγκη να γίνει κάποια εισαγωγή στην πλοκή, το στοιχείο της δράσης δεν θ' αργήσει να κάνει την εμφάνισή του. Κινούμενη στο ίδιο μοτίβο με την πρώτη, θα καλέσει τον θεατή να παρακολουθήσει πολύ περισσότερες σκηνές μάχης και κυνηγητού μέσα στις πόλεις, όλες σύντομες και χορογραφημένες. Αυτή τη φορά, όμως, η δράση περνάει από την Ευρώπη σε παγκόσμια κλίμακα, προσφέροντας ένα ακόμα μεγαλύτερο υπερθέαμα.
Ο Jason Bourne, φυσικά, δεν έχει ανακτήσει πλήρως τη μνήμη του, αλλά οι συντελεστές δεν εστιάζουν πλέον στο στοιχείο της αμνησίας, καθώς η συνεχής αναζήτηση της ταυτότητας κάλλιστα μπορεί να κουράσει. Η ώθηση, εδώ, έρχεται από την ανάγκη του πρωταγωνιστή ν' ανακαλύψει το λόγο που θυσιάστηκε η αγαπημένη του, να εκδικηθεί και να καθαρίσει το όνομά του. Στην πορεία, βέβαια, επειδή αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος με την παλαιότερη ζωή του, καινούργια στοιχεία της ταυτότητάς του θα έρθουν στην επιφάνεια χτίζοντας, μ' αυτόν τον τρόπο, έναν περισσότερο ολοκληρωμένο χαρακτήρα.
Ένα άλλο στοιχείο στο οποίο υπερτερεί σε σχέση με την προηγούμενή της είναι το γεγονός ότι ως περιπέτεια δράσης είναι καλύτερα δομημένη. Θέλοντας να εξελίξει την υπόθεση, αλλά και να κρατήσει παράλληλα το ενδιαφέρον του θεατή και για μια επόμενη ταινία, θα μας εισάγει στον βρώμικο κόσμο της C.I.A.. Εδώ τον Bourne δεν θα τον κυνηγήσουν γιατί, λανθασμένα, πιστεύουν ότι έχει στραφεί εναντίον τους, αλλά γιατί φοβούνται αυτά που μπορεί κάποια στιγμή να θυμηθεί. Οι υψηλά ιστάμενοι θα χειραγωγήσουν την Υπηρεσία Μυστικών Πληροφοριών κι η δράση του καλού και του κακού θα διασκορπιστεί εντός κι εκτός της αυτής.
Ο Matt Damon, έχοντας αυτή τη φορά αναλάβει να παρουσιάσει έναν πιο σκληροπυρηνικό Bourne, θα συνεχίσει να εκπλήσσει με τις υποκριτικές του ικανότητες. Ωστόσο ο αναγκαίος θάνατος, στην ταινία, της συμπρωταγωνίστριάς του στο "Χωρίς ταυτότητα" δεν θα ενοχλήσει, άλλωστε η ταινία είναι τόσο γεμάτη, που δεν λείπει από το θεατή μια γυναικεία παρουσία.
Όπως και η πρώτη, προτείνεται σε όλους τους θαυμαστές του πρωταγωνιστή, αλλά και των ταινιών δράσης. Επίσης, σε όσους άρεσε ή φάνηκε ενδιαφέρουσα η πρώτη ταινία της σειράς, σίγουρα η συνέχειά της δεν έχει βγει για να τους απογοητεύσει.

Βαθμολογία: 3,5/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης του 2004, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Robert Ludlum, σε σενάριο του Tony Gilroy και σκηνοθεσία του Paul Greengrass, διάρκειας 108 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Matt Damon, Brian Cox, Joan Allen, Julia Stiles και Franka Potente.

Οι σύνδεσμοι

3 Οκτωβρίου 2012

(2002) Χωρίς ταυτότητα

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The Bourne identity


Η υπόθεση
Ο Jason Bourne (Matt Damon) βρίσκεται, αναίσθητος, να επιπλέει κάπου στη Μεσόγειο. Εκεί θα τον βρει και θα τον σώσει το πλήρωμα ενός ιταλικού πλοίου. Ο γιατρός του πληρώματος θα του αφαιρέσει από το σώμα τις σφαίρες που έχει δεχτεί, αλλά κι ένα τσιπ που περιέχει πληροφορίες για έναν Ελβετικό λογαριασμό τραπέζης. Ο Bourne βρίσκοντας τις αισθήσεις του και μη μπορώντας να θυμηθεί τίποτα από τη μέχρι τώρα ζωή του θα ξεκινήσει, έπειτα από 2 βδομάδες παραμονής του στο πλοίο, ένα ταξίδι προς την Ελβετία, προσπαθώντας ν' ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα. Στη θυρίδα της τράπεζας θα βρεθεί αντιμέτωπος μ' ένα σωρό πλαστά διαβατήρια του ιδίου, ένα τεράστιο χρηματικό ποσό κι ένα περίστροφο. Μην έχοντας τη δυνατότητα να εξηγήσει τίποτα απ' όσα αντικρίζει και καταδιωκόμενος από τις αστυνομικές αρχές, θα ζητήσει τη βοήθεια μιας κοπέλας που θα συναντήσει στην αμερικανική πρεσβεία. Μαζί θα προσπαθήσουν ν' ανακαλύψουν ποιός πραγματικά είναι ο Jason Bourne και για ποιό λόγο θέλουν όλοι να τον βγάλουν απ' τη μέση.

Η κριτική
Το "Χωρίς ταυτότητα" είναι αδιαμφισβήτητα μια καλογυρισμένη ταινία δράσης, μ' ένα, ομολογουμένως, έξυπνο σενάριο που καταφέρνει να επαναφέρει στην οθόνη, τον χαρακτήρα του κυνηγημένου κατασκόπου, με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το στοιχείο που κάνει την ταινία να ξεχωρίσει και κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή είναι ότι ο Jason Bourne από τη μια είναι το απόλυτο υπερόπλο της C.I.A., από την άλλη όμως πάσχει από αμνησία, γεγονός που τον κάνει αδύναμο και τρωτό. Ταυτόχρονα βέβαια η αμνησία λειτουργεί κι ως ανασταλτικός παράγοντας στην αποκάλυψη στοιχείων, καθώς ο θεατής δεν μπορεί να μάθει κάτι περισσότερο για το παρελθόν του ήρωα απ' ό,τι ο ίδιος σταδιακά θ' ανακαλύπτει. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να εντείνει την περιέργεια και την αγωνία του κοινού και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του.
Παράλληλα, θα δούμε ότι καταφέρνει να κρατήσει τη δράση σε πολύ υψηλά επίπεδα, κάνοντας έτσι το συνολικό αποτέλεσμα να τείνει προς την πλήρη αρτιότητα μιας ταινίας του είδους. Η δράση μεταφέρεται συνεχώς σε διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, οι σκηνές καταδίωξης μέσα στις πόλεις είναι γρήγορες και σύντομες, χωρίς να κουράζουν, και παράλληλα, μοιάζουν, μαζί με τις σκηνές μάχης, σαν καλομελετημένες χορογραφίες, χωρίς ταυτόχρονα να φαίνονται ψεύτικες.
Βεβαίως, η ταινία είναι από την αρχή της, εν μέρει, προβλέψιμη. Ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που έχουν ως πρωταγωνιστές πράκτορες-υπερήρωες, οι οποίοι μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι με ένα στρατό και να κερδίσουν τη μάχη με τις ελάχιστες σωματικές απώλειες. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, και την παρουσία της αθώας αιθέριας ύπαρξης που με την απλότητα της σκέψης της θα φανεί ανώτερη του πρωταγωνιστή και την οποία ο ήρωάς μας, ως γνήσιο αρσενικό, έχει την ηθική υποχρέωση να προστατέψει, καταλήγοντας να ζήσει μαζί της μια ιστορία έρωτα και πάθους, που θα δράσει λυτρωτικά για τον ίδιο.
Ο Matt Damon κι η Franka Potente, πρωταγωνιστούν σε μια ταινία στα πρότυπα της αυθεντικής αμερικάνικης περιπέτειας δράσης, που καταφέρνει να αγγίξει την αίγλη των ταινιών του James Bond. Η Franka Potente αποτελεί, ίσως, την μόνη Ευρωπαία γυναίκα εκείνης της περιόδου, που θα ταίριαζε γάντι για τον εν λόγω ρόλο, αφού αν ανατρέξουμε στο 2002 θα δούμε ότι το "Τρέξε, Λόλα, τρέξε" προηγείται μόλις τέσσερα χρόνια του "Χωρίς ταυτότητα". Αντίθετα, ο Matt Damon σε καμία περίπτωση δεν αναμενόταν να πείσει ως ο απόλυτος υπερ-πράκτορας. Βέβαια ο ηθοποιός κατάφερε να διαψεύσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους, χτίζοντας έναν ακέραιο χαρακτήρα, που δέκα χρόνια αργότερα, δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε κάποιον καταλληλότερο ηθοποιό για το ρόλο.
Ως μια από τις καλύτερες περιπέτειες δράσης της δεκαετίας του 2000, προτείνεται σε όλους τους λάτρεις της δράσης, όπως επίσης και στους θαυμαστές του πρωταγωνιστή, καθώς με αυτή του την ταινία αποδεικνύει ότι είναι ικανός να διαπρέψει ακόμα και στον πιο αταίριαστο ρόλο.

Βαθμολογία: 4/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης του 2002, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Robert Ludlum, σε σενάριο των Tony Gilroy και W. Blake Herron και σκηνοθεσία του Doug Liman, διάρκειας 119 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές τους Matt Damon, Franka Potente, Chris Cooper, Clive Owen, Brian Cox και Julia Stiles.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes 

26 Σεπτεμβρίου 2012

(2012) Looper: Αντιμέτωποι με το χρόνο

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Looper


Η υπόθεση
Η ιστορία εκτυλίσσεται στο 2042 και κεντρικός ήρωας είναι ο Joe (Joseph Gordon-Levitt), ένας νεαρός "looper" ή πιο απλά ένας ακριβοπληρωμένος δολοφόνος της μαφίας. Η δουλειά των "loopers", των δολοφόνων της μαφίας δηλαδή, είναι πολύ απλή: Περιμένουν σ' ένα συγκεκριμένο σημείο, μια συγκεκριμένη ώρα, να εμφανιστεί ο στόχος και τον εκτελούν. Η διαφορά τους με τους κοινούς δολοφόνους, είναι ότι οι δικοί τους στόχοι προέρχονται από το μέλλον, όπου θα έχει εφευρεθεί η μεταφορά στο χρόνο. Όντας, βέβαια, προϊόντα της μαφίας και γνωρίζοντας για τις δολοφονίες, αλλά και την παράνομη μεταφορά ανθρώπων στον χωρο-χρόνο, κάποια στιγμή θα πρέπει κι οι ίδιοι να βγουν απ' τη μέση. Γι' αυτό το λόγο, στο συμβόλαιό τους, αναγράφεται πως ο τελευταίος φόνος του καθενός θα είναι η "θηλειά (loop)" του ή αλλιώς ο μελλοντικός του εαυτός. Με τη λήξη του συμβολαίου, ο κάθε "looper" παίρνει ένα αξιοσέβαστο ποσό κι είναι ελεύθερος να ζήσει τα υπόλοιπα 30 χρόνια της ζωής του πλουσιοπάροχα. Για τον Joe η ζωή δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Η ζωή του, όμως, θ' αλλάξει όταν θα κληθεί να σκοτώσει τη δική του "θηλειά", τον μεγαλύτερο Joe (Bruce Willis), ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να παραδώσει τα όπλα αμαχητί.

Η κριτική
Το "Looper" βασιζόμενο σ' ένα πολύ ευρηματικό σενάριο και τηρώντας όλα όσα θα έπρεπε να έχει μια περιπέτεια δράσης για να θεωρηθεί επιτυχημένη, καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή, να τον καθηλώσει και γιατί όχι (;) να κάνει τη διαφορά σε σχέση με άλλες ταινίες του είδους της.
Η ταινία στοχεύει σε δυο κατηγορίες κοινού και ικανοποιεί ισάξια και τις δυο. Αρχικά, διαβάζοντας κάποιος την υπόθεση, περιμένει να δει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Άνθρωποι έρχονται απ' το μέλλον κι ένα νεώτερο και γηραιότερο "εγώ" μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια διάσταση. Ακούγεται αρκετά ενδιαφέρον, αλλά, δυστυχώς, πολλές ταινίες έχουν αποπειραθεί ν' ασχοληθούν, ανεπιτυχώς, με τα ταξίδια στο χρόνο, παρουσιάζοντας στον θεατή κάτι αφύσικο, προβλέψιμο και χαζό.
Το "Looper" αντίθετα καταφέρνει ν' αποδείξει ότι ένα τέτοιο θέμα μπορεί να το προσεγγίσει κανείς με πολύ μεγάλη επιτυχία. Μπορεί το θέμα του ν' αρκεί για να μπερδέψει ή να δίνει την ελευθερία στον σκηνοθέτη να βάλει στην ταινία ό,τι ξένο, για τον σύγχρονο κόσμο, θέλει, αλλά εκείνος, συνειδητά, επιλέγει να μην παρουσιάσει ένα μέλλον πολύ διαφορετικό απ' το σήμερα, όπως, παράλληλα, επιλέγει ν' απλοποιήσει σε τέτοιο βαθμό την υπόθεση, που ο θεατής, έχοντας το μυαλό του καθαρό από περιττές λεπτομέρειες, γελά αβίαστα εκεί που του ζητείται.
Εκτός, βέβαια, του στοιχείου της επιστημονικής φαντασίας, το δεύτερο και κυριότερο είναι το στοιχείο της περιπέτειας δράσης. Κι εκεί, η ταινία, καταφέρνει να είναι συνεπής. Έχοντας τον Bruce Willis σε ρόλο συμπρωταγωνιστή, καταφέρνει να διατηρήσει την αίγλη του ονόματός του και δίνει στον Joseph Gordon-Levitt τη δυνατότητα να συνεχίσει, μετά τη συμμετοχή του στον "Σκοτεινό ιππότη: Η επιστροφή", ν' αποδεικνύει πόσο ικανός ηθοποιός είναι.
Εκτός των ονομάτων, όμως, που έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικούς ρόλους, όλα δείχνουν ότι η ταινία είναι μια προβλέψιμη περιπέτεια δράσης. Το ζήτημα, βέβαια, είναι ότι έχουμε ένα παρόν κι ένα μέλλον που έχουν την ίδια θέληση, αλλά διαφορετικά "θέλω", κάτι που αφήνει το θεατή ν' αναρωτιέται ποιό από τα δυο σενάρια είναι το προβλέψιμο. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης και συγγραφέας, συνεχίζει να εκπλήσσει με τις διάφορες ανατροπές, χωρίς να γίνεται κουραστικός.
Όλα τα παραπάνω, μαζί με την εξαίσια παρουσία των Emily Blunt και Piper Perabo, στους βασικούς γυναικείους ρόλους, καταφέρνουν να συνθέσουν μια αριστουργηματική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, που ακόμα κι αν δεν ξετρελάνει, διαφέρει από τις υπόλοιπες περιπέτειες της σειράς και καταφέρνει να διασκεδάσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο θεατή.
Προτείνεται σε όλους τους θαυμαστές του Bruce Willis, αλλά και σε όσους έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ο νεαρός Joseph Gordon-Levitt, σ' αυτούς που αναζητούν μια καλή περιπέτεια ή σε όσους ψάχνουν για μια αμερικάνικη ταινία υψηλών προδιαγραφών που δύσκολα θα τους απογοητεύσει.

Βαθμολογία: 3,5/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας του 2012, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Rian Johnson, διάρκειας 118 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Joseph Gordon-Levitt, Bruce Willis, Emily Blunt, Pierce Gagnon, Jeff Daniels, Paul Dano, Noah Segan και Piper Perabo.

Οι σύνδεσμοι
Trailer 
Imdb 
Rotten Tomatoes 

16 Σεπτεμβρίου 2012

(2012) Resident evil: Η τιμωρία

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Resident evil: Retribution


Η υπόθεση
Η Alice (Milla Jovovich), μετά την επίθεση που θα δεχθεί στο πλοίο Arcadia, θα πιαστεί αιχμάλωτη του ομίλου Umbrella και θα ξυπνήσει σε ένα δωμάτιο, στον υπόγειο σταθμό δοκιμών του ομίλου αυτού. Με τη βοήθεια της Ada (Bingbing Li), του παλιού της εχθρού Albert Wesker (Shawn Roberts) και μιας ομάδας σωτηρίας, θα πρέπει να δραπετεύσει απ' τον υπόγειο αυτό σταθμό, για να μπορέσει, επιτέλους, να καταστρέψει τον όμιλο.

Η κριτική

Η εισαγωγή του θεατή στην ταινία γίνεται με εντυπωσιακά πλάνα, σε slow motion και rewind προβολή, γεμάτα εφέ που κάνουν το 3D να μοιάζει απαραίτητο. Με αυτόν τον τρόπο ο Paul W.S. Anderson συνδέει το τέλος της προηγούμενης ταινίας με την πέμπτη του, αυτή, παραγωγή. Αρκετά έξυπνη, οφείλω να ομολογήσω, είναι κι η επιλογή του, βγαίνοντας η Alice από την αίθουσα που κρατείται φυλακισμένη, να βρεθεί στο Τόκιο και να (ξανα)ζήσει την εξάπλωση του ιού στην πόλη. Με αυτό τον τρόπο, ο σκηνοθέτης ανακοινώνει, έμμεσα, στο θεατή ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα που θα ήθελε να είχε πετύχει και στην προηγούμενή του προσπάθεια.
Έκπληξη, θα προκαλέσει, παράλληλα κι η παρουσία της Milla Jovovich σε ένα ρόλο που ποτέ δεν θα φανταζόταν κανένας ότι θα μπορούσε να υπάρξει στη σειρά "Resident evil". Ενσωματώνει δε, μ' έναν αρκετά έξυπνο τρόπο, ένα νέο χαρακτηριστικό της πρωταγωνίστριας, αυτό του μητρικού ενστίκτου, που υπάρχει σε κάθε γυναίκα, δίνοντας στο ρόλο μια νέα διάσταση.
Ο Anderson, από την αρχή της ταινίας, δείχνει αποφασισμένος να δώσει στην ταινία, πίσω, τη λάμψη των δυο πρώτων ταινιών του. Αυτό, το καταφέρνει επαναφέροντας ηθοποιούς απ' όλες τις προηγούμενες ταινίες, αλλά κι εισάγοντας, παράλληλα, νέα πρόσωπα. Κυρίως όμως, καταφέρνει να δώσει στην ταινία, τη χαμένη, εδώ και δυο ταινίες, αίσθηση του video-game. Στο πρώτο μέρος της, "Η τιμωρία", θυμίζει συνεχόμενες πίστες ενός παιχνιδιού κι ο σκηνοθέτης καταφέρνει, παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο, να συγκεντρώσει σε μια ταινία όλες τις μεγάλες πόλεις του πλανήτη (Τόκιο, Νέα Υόρκη και Μόσχα), αλλά και το Raccoon, απ' όπου ξεκίνησαν όλα. Επαναφέρει, επίσης, την "Κόκκινη βασίλισσα" ως τη μικρή αδελφή της πρώτης και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τους κλώνους ως επιπλέον ζωές, που η αληθινή Alice δεν θα είχε ποτέ την ευκαιρία να ζήσει.
Τα ζόμπι, είναι αρκετά περιορισμένα, σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες. Εδώ, πρωταγωνιστούν, κυρίως, τερατόμορφα πλάσματα, που έχουμε ξαναδεί ή που θα μας θυμίσουν "Alien". Η ταινία, έχοντας και πάλι σεναριακές τρύπες, βασίζεται περισσότερο στη δράση και στα εφέ, κάνοντας την τρισδιάστατη έκδοσή της ν' αξίζει τη διαφορά τιμής της, για τους λάτρεις των ταινιών "Resident evil". Σφαίρες, όπλα, συντρίμμια, τέρατα, έρχονται πάνω στο θεατή, ωθώντας τον να συμμετάσχει κι αυτός στην ταινία, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη του στο έπακρο και κάνοντάς τον να περιμένει με αγωνία τη συνέχεια.
Όπως κι οι προηγούμενες ταινίες, προτείνεται στους λάτρεις της ηλεκτρονικής σειράς "Resident evil", στους φανατικούς των εφέ, των περιπετειών δράσης χωρίς κάποιον εξέχοντα ειρμό της πλοκής, και σε όσους αρέσει η Milla Jovovich. Η τρισδιάστατη έκδοση, ειδικά για τους λάτρεις των εφέ, είναι μάλλον προτιμότερη.

Βαθμολογία: 2/5

Τα σχετικά

Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής του 2012, βασισμένης στο ομώνυμο βιντεο-παιχνίδι της Capcom, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Paul W.S. Anderson, διάρκειας 97 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Milla Jovovich, Bingbing Li, Aryana Engineer, Michelle Rodriguez, Sienna Guillory, Oded Fehr, Boris Kodjoe, Johann Urb, Robin Kasyanov, Kevin Durand, Colin Salmon και Shawn Roberts.

Οι σύνδεσμοι

Trailer
Imdb
Rotten Tomatoes

15 Σεπτεμβρίου 2012

(2010) Resident evil: Τρισδιάστατη απόδραση

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Resident evil: Afterlife


Η υπόθεση
Τέσσερα χρόνια αργότερα από την προηγούμενη ταινία, η Alice (Milla Jovovich) θα επιτεθεί στα κεντρικά του ομίλου Umbrella στο Τόκιο με σκοπό να καταστρέψει την εταιρία. Ο επικεφαλής, όμως, του ομίλου, Albert Wesker (Shawn Roberts), θα καταφέρει να δραπετεύσει, αφαιρώντας από την Alice τον ιό-T και δωρίζοντάς της, έτσι, πίσω την θνητότητά της. Η Alice θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στην Αλάσκα, όπου θα βρει το ελικόπτερο της ομάδας της Claire (Ali Larter), όπως και πολλά ακόμα ελικόπτερα, αλλά όλα θα 'ναι εγκαταλελειμμένα και το τοπίο έρημο. Εκεί θα συγκρουστεί με την Claire, η οποία πάσχει από προσωρινή αμνησία. Αφού ηρεμήσουν τα πνεύματα, οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι στο άγνωστο, με σκοπό ν' ανακαλύψουν έναν αμόλυντο τόπο και στην πορεία θα κληθούν να βοηθήσουν μια ομάδα διασωθέντων.

Η κριτική
Ο Paul W.S. Anderson, έχοντας πια ξεμείνει από σεναριακές ιδέες κι εμφανώς κουρασμένος από τη συγγραφή ενός τέταρτου μέρους της σειράς "Resident evil", επαναπαύεται, πλέον, στα εφέ, στα γνωστά μοτίβα δράσης, εξελίσσει κι άλλο τα απέθαντα τέρατά του και γενικά προσπαθεί να εντυπωσιάσει δημιουργώντας άπειρα κενά στην πλοκή της ταινίας. Βέβαια, το καλό της υπόθεσης είναι ότι αναλαμβάνει πάλι ο ίδιος τη σκηνοθεσία, προσπαθώντας να δώσει στην ταινία λίγη από την αρχική της λάμψη, ανεπιτυχώς αυτή τη φορά.
Διατηρώντας στο συμπρωταγωνιστρικό ρόλο την Ali Larter, την συμπρωταγωνίστρια της Milla Jovovich στην προηγούμενη ταινία, δεν είναι πλέον απαραίτητο η Alice ν' αποδείξει την ανωτερότητά της και πάλι. Έτσι λοιπόν, για να κάνει την ταινία περισσότερο ενδιαφέρουσα, ο Paul W.S. Anderson, κάνει την Alice, ξανά, θνητή, προσδοκώντας ότι το γεγονός θα είναι αρκετό να κρατήσει το ενδιαφέρον των θεατών.
Κρατάει, επίσης, τους κλώνους από την προηγούμενη ταινία, αποσκοπώντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει και στην τέταρτη ταινία τον χαρακτήρα video-game που η τρίτη απέβαλε πλήρως, παρά την ύπαρξη των "επιπλέον ζωών (κλώνων)" και σ' αυτήν.
Η επιλογή του καστ, γι' ακόμα μια φορά, δεν απογοητεύει, αλλά σε γενικές γραμμές η κινηματογραφική σειρά έχει χάσει, πλέον, το νόημά της. Βασίζεται μόνο στα εφέ. Η πλοκή δεν έχει κανένα ενδιαφέρον κι ο θεατής περιμένει, τώρα, ένα τέλος που θα του πει ότι υπάρχει και συνέχεια.
Για όσους δε σας απογοήτευσε το τρία και θέλετε να δείτε μια ταινία που να έχει δράση, ζόμπι και μηδέν ειρμό, η "Τρισδιάστατη απόδραση" δεν είναι κακή. Για όσους θέλετε να δείτε μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, θα πρότεινα να το ξανασκεφτείτε. Για όσους είστε θαυμαστές της Milla Jovovich, δε θα δείτε κάτι παραπάνω απ' ό,τι έχετε δει μέχρι στιγμής. Τέλος, για τους λάτρεις του video-game, νομίζω δεν αξίζει τον κόπο να δείτε τη συγκεκριμένη, καθώς οι προηγούμενες θυμίζουν περισσότερο παιχνίδι. Θα την έκρινα περισσότερο ως μια πρόχειρη δουλειά, που στόχο είχε να βγάλει τα λεφτά της παραγωγής της από τη 3D έκδοσή της, πράγμα που δεν πετυχαίνει ούτε στο ελάχιστο.

Βαθμολογία: 1/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής του 2010, βασισμένης στο ομώνυμο βιντεο-παιχνίδι της Capcom, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Paul W.S. Anderson, διάρκειας 97 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Milla Jovovich, Ali Larter, Boris Kodjoe, Kim Coates, Kacey Barnfield, Norman Yeung, Sergio Peris-Mencheta, Wentworth Miller και Shawn Roberts.

Οι σύνδεσμοι
Imdb 

(2007) Resident evil: Η εξόντωση

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Resident evil: Extinction


Η υπόθεση
Ο όμιλος Umbrella διεξάγει, πλέον, πειράματα με κλώνους της Alice (Milla Jovovich) με σκοπό να καταφέρει να ελέγξει τον ιό-T, ο οποίος έχει τώρα εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη κι έχει καταστρέψει τα πάντα στο διάβα του. Η Alice, με μια μηχανή, περιφέρεται, τώρα, στην έρημο, προσπαθώντας να βρει κάποιον επιζώντα ή ένα μέρος που δεν έχει μολυνθεί από τον ιό-Τ. Στο δρόμο της θα βρει, αρχικά, ένα τετράδιο που θα την οδηγήσει στην Αλάσκα και, παράλληλα, θα συναντήσει το καραβάνι της Claire (Ali Larter), μέλη του οποίου είναι οι παλιοί της φίλοι Carlos Olivera (Oded Fehr) και L.J. (Mike Epps). Μαζί τους, η Alice, θα κατευθυνθεί προς την Αλάσκα, ελπίζοντας ότι οι περιπέτειές της οδεύουν στο τέλος τους.

Η κριτική
Η τρίτη ταινία επιλέγει να ξεκινήσει με μια άμεση αναφορά στην πρώτη ταινία της σειράς. Αντί μιας εισαγωγικής περίληψης, ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει ν' αναβιώσει την πρώτη σκηνή που βλέπουμε τη Milla Jovovich να συμμετέχει στο "Resident evil", έχοντας όμως διαφορετική κατάληξη. Ο θάνατός της, με την παράλληλη εμφάνιση κι άλλων νεκρών ομοιωμάτων της Alice, προϊδεάζει τον θεατή για ό,τι ακολουθεί.
Σ' αυτή τη συνέχεια, αρχίζει να γίνεται εμφανές ότι ο σεναριογράφος Paul W.S. Anderson έχει κουραστεί κι έχει ξεκινήσει να ξεμένει από ιδέες, αναφορικά με το σενάριο. Αφήνει, λοιπόν, τα εφέ και τη Milla Jovovich να καλύψουν όλες τις τρύπες της πλοκής, ελπίζοντας ότι κι αυτή η συνέχεια θα πετύχει όσο κι η προηγούμενή της. Εξελίσσει δε τους απέθαντους σε πανίσχυρα τέρατα, περιμένοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα καταφέρει ν' ανεβάσει την αδρεναλίνη του θεατή... κι η αλήθεια είναι ότι δεν αποτυγχάνει.
Αυτή τη φορά, στο συμπρωταγωνιστικό ρόλο θα δούμε την Ali Larter, η οποία ανταποκρίνεται θαυμάσια σ' αυτό που της έχει ανατεθεί. Βέβαια και το υπόλοιπο καστ που πλαισιώνει τις δυο πρωταγωνίστριες αποδεικνύεται εξαιρετικό, όπως φυσικά και στις προηγούμενες δυο ταινίες. Η Alice, όντας υπερ-άνθρωπη, είναι βέβαια ανώτερη της Claire, μη δίνοντας τη δυνατότητα στην Ali Larter ν' αντικαταστήσει τη Milla Jovovich.
Και αυτή η ταινία, είναι μια ταινία καταστροφής, πυροβολισμών, χορογραφημένων σκηνών ξύλου κι εκπληκτικών εφέ, όπως κι οι προηγούμενές της. Διαφέρει όμως, αρκετά, στη σκηνοθετική ματιά, καθώς "Η εξόντωση" καταφέρνει να κάνει πολλές αναφορές σε άλλες ταινίες. Πρώτη απ' όλες, έχουμε την αναφορά στην πρώτη ταινία της σειράς. Ακολουθεί μια σκηνή που θυμίζει "Τα πουλιά" του Άλφρεντ Χίτσκοκ, με μια πολύ πιο θεαματική επίθεση, φυσικά. Η έρημος, αλλά και η αμφίεση της Milla Jovovich, θυμίζουν πολύ "Indiana Jones" και τέλος, αυτή η γέννηση του επιστήμονα-τέρατος φέρνει στο μυαλό τον "Hulk".
Κι αυτή η ταινία, όπως κι οι δυο προηγούμενές της, συστήνεται σε όσους αρέσει η Milla Jovovich, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας που βασίζονται στην περιπέτεια και τα ζόμπι. Συστήνεται, αλλά με μεγαλύτερη επιφύλαξη, στους λάτρεις του video-game, καθώς, πλέον, απέχει αρκετά από αυτό.

Βαθμολογία: 1,5/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής του 2007, βασισμένης στο ομώνυμο βιντεο-παιχνίδι της Capcom, σε σενάριο του Paul W.S. Anderson και σκηνοθεσία του Russell Mulcahy, διάρκειας 94 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Milla Jovovich, Ali Larter, Oded Fehr, Mike Epps, Spencer Locke, Ashanti, Iain Glen, Joe Hursley, Linden Ashby, Jason O'Mara, Matthew Marsden και Christopher Egan.

Οι σύνδεσμοι
Imdb 

(2004) Resident evil: Αποκάλυψη

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Resident evil: Apocalypse


Η υπόθεση
Η Alice (Milla Jovovich) ξυπνά σ' ένα εργαστήριο του ομίλου Umbrella στην πόλη Raccoon, για ν' ανακαλύψει ότι ο ιός-T έχει εξαπλωθεί σ' ολόκληρη την πόλη, γεμίζοντάς την με ζόμπι. Οι αρχές, σε συνεργασία με τον όμιλο Umbrella, έχουν κλείσει τις πύλες της πόλης και την έχουν εγκαταλείψει στο έλεός της. Η Alice θα πρέπει, τώρα, να βρει τον τρόπο ν' αποδράσει από την πόλη. Στην προσπάθειά της θα συναντήσει δυο ομάδες ανθρώπων και θα επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον δόκτορα Ashford (Jared Harris), ο οποίος βρίσκεται εκτός της πόλεως αλλά έχει τη δυνατότητα να τους βοηθήσει να δραπετεύσουν, ζητώντας ως αντάλλαγμα τη σωτηρία της κόρης του που βρίσκεται κι αυτή παγιδευμένη. Οι δυο ομάδες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με της Alice, θα προσπαθήσουν να βρουν την κοπέλα και να σώσουν τις ζωές τους.

Η κριτική
Η δεύτερη ταινία της σειράς "Resident evil", σε σκηνοθεσία του Alexander Witt, θυμίζει περισσότερο περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, παρά βιντεο-παιχνίδι. Μην έχοντας, πλέον, την ανάγκη να εισάγει το θεατή στην ιστορία του ιού, αρκείται σε μια εισαγωγική σύνοψη των γεγονότων που οδήγησαν στην τωρινή κατάσταση της πόλης Raccoon και εισάγει, παράλληλα, περισσότερη δράση, περισσότερο πιστολίδι, περισσότερο χορογραφημένο ξύλο, περισσότερη ένταση και περισσότερα ζόμπι, φέρνοντας την ταινία περισσότερο στα μέτρα μιας ανάλογης "ταινίας".
Η επιλογή του σεναριογράφου να υπάρξουν, εκτός από την Alice, άλλες δυο ομάδες που θα κινούνται μέσα στην πόλη σπάει τη δράση σε περισσότερα του ενός σημεία, δίνοντάς του τη δυνατότητα ν' αναπαράγει το ίδιο μοτίβο δράσης ξανά και ξανά, χωρίς, όμως, να το καθιστά βαρετό για το θεατή.
Επίσης, βασιζόμενος στην επιτυχία της πρώτης ταινίας με πρωταγωνίστρια τη Milla Jovovich, ο Paul W.S. Anderson εισάγει μια δεύτερη γυναικεία παρουσία, τη Sienna Guillory, για να κάνει την ταινία του ακόμα πιο ενδιαφέρουσα στο αντρικό κοινό. Παράλληλα, για να μην καλύψει την αίγλη της πρωταγωνίστριας (Milla Jovovich), δίνει στο χαρακτήρα της Alice υπερφυσικές δυνατότητες, μετατρέποντάς την από μια, απλώς, ικανότατη πράκτορα στο απόλυτο υπερ-όπλο που θα κυνηγήσει τους δημιουργούς του.
Τα φανταστικά εφέ, που χρησιμοποιεί το πρώτο "Resident evil", θα διατηρηθούν και θα εξελιχθούν στη συνέχειά του, μην απογοητεύοντας τους θαυμαστές των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Επίσης, κρατά ευχαριστημένους και τους θαυμαστές του παιχνιδιού, διατηρώντας σε ένα βαθμό την αίσθηση του video-game της πρώτης ταινίας. Ενώ στην αρχική ταινία οι πρωταγωνιστές ακολουθούσαν τις εντολές της "Κόκκινης βασίλισσας", εδώ, θα πρέπει να υπακούσουν στις εντολές και τις οδηγίες του δόκτορα Ashford, αν θέλουν να γλυτώσουν. Ακόμα, στοιχείο video-game αποτελεί κι η τελική μάχη της Alice, θυμίζοντας την τελική πίστα ενός παιχνιδιού, όπου ο παίκτης καλείται να έρθει αντιμέτωπος, όχι με πολλούς αλλά, με έναν εχθρό της ίδιας ή και ισχυρότερης δύναμης από τη δική του.
Όπως και η πρώτη ταινία, προτείνεται, σε όλους τους λάτρεις των video-games καταστροφής, περιπέτειας και δράσης, στους φανατικούς θαυμαστές των ζόμπι, αλλά και στους θαυμαστές των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

Βαθμολογία: 2/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής του 2004, βασισμένης στο ομώνυμο βιντεο-παιχνίδι της Capcom, σε σενάριο του Paul W.S. Anderson και σκηνοθεσία του Alexander Witt, διάρκειας 94 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Milla Jovovich, Sienna Guillory, Mike Epps, Razaaq Adoti, Sandrine Holt, Oded Fehr, Jared Harris, Sophie Vavasseur και Thomas Kretschmann.

Οι σύνδεσμοι

(2002) Resident evil

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: Resident evil


Η υπόθεση
Σ' ένα υπόγειο κέντρο πειραμάτων του ομίλου Umbrella, μιας από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες εταιρίες των Η.Π.Α., θα γίνει ένα ατύχημα κι ένας θανάσιμος ιός θ' απελευθερωθεί. Το ηλεκτρονικό σύστημα προστασία της "Κυψέλης" (το όνομα του υπόγειου εργαστηρίου), για ν' αποφύγει την εξάπλωση του ιού, θα εγκλωβίσει και θα σκοτώσει τους υπαλλήλους του. Η Alice (Milla Jovovich) θα ξυπνήσει σε μια έπαυλη, μη μπορώντας να θυμηθεί τίποτα από το παρελθόν της. Δουλειά της, όπως θα πληροφορηθεί από την ομάδα των πρακτόρων που θα σπεύσουν στην έπαυλη, ήταν η προστασία της εισόδου έκτακτης ανάγκης της "Κυψέλης" κι η αμνησία της είναι απόρροια ενός αερίου που ελευθερώθηκε στην έπαυλη και προσωρινή. Τώρα, μαζί με τους υπόλοιπους πράκτορες, θα πρέπει να εισχωρήσει στην "Κυψέλη" για ν' ανακαλύψει το λόγο που σφραγίστηκε το κέντρο πειραμάτων και να έρθει αντιμέτωπη με τη φρικτή εικόνα των νεκρών, που σιγά-σιγά θ' αρχίσουν να επανέρχονται στη ζωή αλλά όχι ως άνθρωποι, αλλά ως ζόμπι.

Η κριτική
Το "Resident evil" αποτελεί την πρώτη από μια σειρά ταινιών που θ' ακολουθήσουν κι είναι βασισμένο στο ομότιτλο παιχνίδι της Capcom. Ως κεντρικό χαρακτήρα, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης του (Paul W.S. Anderson), έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει μια γυναικεία παρουσία, πιθανώς για να τραβήξει τόσο το αντρικό κοινό, που ούτως ή άλλως θα πήγαινε να δει τη μεταφορά του video-game στη μεγάλη οθόνη, αλλά και γιατί όχι και το γυναικείο. Η πολλά υποσχόμενη, εκείνη την περίοδο, Milla Jovovich θα γίνει, έτσι, η μούσα του δημιουργού της κινηματογραφικής αυτής σειράς.
Πιστός στην αισθητική του video-game, ο Paul W.S. Anderson, θα χρησιμοποιήσει γραφικά που ακόμα και σήμερα, δέκα χρόνια μετά από την πρώτη ταινία, φαντάζουν σύγχρονα στο θεατή, καταφέρνουν να τον εκπλήξουν, να τον αιφνιδιάσουν, αλλά και να του δώσουν παράλληλα την αίσθηση ενός video-game.
Ένα σεναριακό τερτίπι του, επίσης, που παραπέμπει σε ηλεκτρονικό παιχνίδι είναι ο έλεγχος των παικτών που καλούνται να παρευρεθούν σε μια αποστολή, από μια ανώτερη δύναμη/φωνή που καθοδηγεί. Στην περίπτωση του πρώτου "Resident evil" το ρόλο αυτό θα κληθεί να παίξει ο μηχανισμός ασφαλείας του κέντρου ή αλλιώς η "Κόκκινη βασίλισσα". Άλλο ένα στοιχείο video-game, πάλι, που περνάει μέσω του σεναρίου, είναι η αναλωσιμότητα των παικτών που συνοδεύουν τον κεντρικό ήρωα, τη Milla Jovovich δηλαδή.
Η παρουσία των απέθαντων, τόσο των ανθρώπων όσο και των σκυλιών, το απίστευτο πιστολίδι, το χορογραφημένο κι απόλυτα ελεγχόμενο ξύλο, οι ανατροπές, η εκπληκτική σύνδεση της αρχής και του τέλους της ταινίας, η παρουσία της Milla Jovovich, αλλά και η χρήση γραφικών που θα ζήλευαν ταινίες επιστημονικής φαντασίας ακόμα και δέκα χρόνια αργότερα, συνθέτουν μια αριστοτεχνική εισαγωγική ταινία.
Προτείνεται ακόμα και σήμερα, σε όλους τους λάτρεις των video-games καταστροφής, περιπέτειας και δράσης, στους φανατικούς θαυμαστές των ζόμπι, αλλά και σε όλους όσους θέλετε να δείτε μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, άξιας να συγκαταλεχθεί στο είδος. Βέβαια, πρέπει να προειδοποιήσω ότι περιέχει αρκετές αηδιαστικές σκηνές, καθώς αφορά έναν ιό προορισμένο να δημιουργεί ζόμπι.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης, επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής του 2002, βασισμένης στο ομώνυμο βιντεο-παιχνίδι της Capcom, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Paul W.S. Anderson, διάρκειας 100 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, James Purefoy, Martin Crewes, Eric Mabius και Colin Salmon.

Οι σύνδεσμοι

3 Σεπτεμβρίου 2012

(2012) Μην εμπιστεύεσαι κανέναν

Πρωτότυπος/Αγγλικός τίτλος: The cold light of day


Η υπόθεση
Ο Will (Henry Cavill), παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τη δουλειά του, αφήνει το San Francisco, για να περάσει μια βδομάδα με την οικογένειά του σ' ένα ιστιοπλοϊκό, κάνοντας το γύρο της Ισπανίας. Εξαιτίας, όμως, των πιέσεων που του ασκούν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις και λόγω δικής του αμέλειας, η κοπέλα του αδελφού του τραυματίζεται. Ο Will, θα αφήσει για λίγη ώρα την οικογένειά του, πηγαίνοντας στην πόλη να πάρει τις πρώτες βοήθειες. Στην επιστροφή, το ιστιοπλοϊκό, δεν φαίνεται από την παραλία κι όταν επιτέλους το εντοπίζει, η οικογένειά του, δεν βρίσκεται πάνω σ' αυτό. Χωρίς να ξέρει τι ακριβώς έχει συμβεί, ξεκινά έναν αγώνα να βρει την οικογένειά του, να γλυτώσει από τους ανθρώπους που τον καταδιώκουν, αλλά και ν' ανακαλύψει όσα περισσότερα μπορεί, για το παρελθόν του πατέρα του, Martin (Bruce Willis).

Η κριτική
Για κάποιον που έχει δει τον τίτλο της ταινίας "Μην εμπιστεύεσαι κανέναν", αλλά και τη συμμετοχή του Bruce Willis σ' αυτή, φαντάζομαι είναι εύκολο να καταλάβει, ότι πρόκειται για μια Αμερικάνικη περιπέτεια, με αρκετή δράση. Οπότε όσοι επιλέξετε να τη δείτε, πιστεύω ότι λίγο ή πολύ, ξέρετε τι πάτε να δείτε και γι' αυτό θεωρώ ως δεδομένο, ότι απευθύνομαι σε λάτρεις της Αμερικάνικης περιπέτειας δράσης.
Η ταινία, εκπροσωπεί στην εντέλεια το είδος της. Δεν μπορεί κανένας να πει, ότι είναι κάτι περισσότερο από μια προβλέψιμη ταινία της σειράς, αλλά παρόλα αυτά, διαθέτει όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει μια ταινία δράσης, για να κρατήσει την αδρεναλίνη των θεατών σε υψηλά επίπεδα (κυνηγητό μέσα στην πόλη, καταδίωξη με αυτοκίνητα, πυροβολισμούς, κτλ.) και φυσικά, ως μια ταινία που σέβεται τη συμμετοχή του Bruce Willis, δεν θα μπορούσε να μην έχει και λίγο ξύλο.
Η επιλογή του Henry Cavill, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, θεωρώ πως ήταν ακριβώς αυτή που θα έπρεπε. Ο Cavill, είναι ένας σχετικά νέος ηθοποιός του Χόλλυγουντ, πολλά υποσχόμενος, που έχει τη δυνατότητα να ενσαρκώσει το ρόλο του Will, αλλά και να του προσφέρει, ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Η συμμετοχή του Bruce Willis επίσης, έστω και γι' αυτό το λίγο, είναι αρκετή για να δώσει το στίγμα του ηθοποιού στην ταινία, αφού ο Cavill, καλείται ουσιαστικά, να τον αντικαταστήσει.
Όσον αφορά τους γυναικείους ρόλους τώρα, η επιλογή της Ισπανίδας ηθοποιού, Verónica Echegui, ήταν σίγουρα καλή. Ακόμα κι αν η ταινία, δεν της έδωσε τη δυνατότητα ν' αναπτύξει το ρόλο της, περισσότερο απ' όσο χρειάζεται ένας βοηθητικός ρόλος σε μια ταινίας δράσης, τον υποστήριξε ικανοποιητικότατα. Η συμμετοχή της Sigourney Weaver, τέλος, προσωπικά, πιστεύω ότι ήταν από τις καλύτερες της ταινίας. Έχοντας ξαναδεί την ηθοποιό τα τελευταία χρόνια, σε αντίστοιχες παραγωγές, η επιλογή της δεν ξενίζει, δίνοντας έτσι στο θεατή τη δυνατότητα να την απολαύσει, όσο βρίσκεται μπροστά στην κάμερα.
Η ταινία, σαφώς και δεν έχει γυριστεί για να κάνει τη διαφορά, περισσότερο θα έλεγε κανείς ότι γυρίστηκε, για να συντηρήσει το είδος της. Η προσεκτική επιλογή όμως, του cast, αλλά και του σκηνοθέτη, αν μη τι άλλο, την κατατάσσει στις ταινίες, που αν ξέρει κάποιος τι πάει να δει, θα περάσει μιάμιση ώρα ευχάριστα. Αν σε κάποιον αρέσει η δράση και δεν έχει κουραστεί να βλέπει συνεχώς το ίδιο μοτίβο, θα την πρότεινα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν πάλι, θέλετε να δείτε μια ταινία με ανατροπές, που να σας ωθήσει να κάνετε σενάρια, θα σας έλεγα να το ξανασκεφτείτε.
Σημείωση: Αξίζει ν' αναφέρει κανείς, ότι ο ρόλος της Lucia (Verónica Echegui), είναι μεν βοηθητικός, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό που έχει στο μυαλό του ο θεατής. Πιστεύω ότι αυτό, ήταν μια αρκετά ενδιαφέρουσα σεναριακή επιλογή, όπως επίσης κι ο τρόπος που δείχνει ο σκηνοθέτης (μέσω ενός καθρέφτη αυτοκινήτου), ότι θα παρακολουθήσουμε την ταινία, μέσα από την οπτική του Will και όχι του Martin.

Βαθμολογία: 2,5/5

Τα σχετικά
Αμερικάνικη περιπέτεια δράσης του 2012, σε σενάριο των Scott Wiper και John Petro και σκηνοθεσία του Mabrouk El Mechri, διάρκειας 92 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Henry Cavill, Verónica Echegui, Sigourney Weaver και Bruce Willis.

Οι σύνδεσμοι
Imdb